Versie van 21 sep 2008 20:56 bewerken We El (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 46.847 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 21 sep 2008 21:18 bewerken ongedaan maken We El (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 46.847 bewerkingen red. Nieuwere bewerking →
Regel 1: '''Mauricio Raúl Kagel''' ([[Buenos Aires (stad)\|Buenos Aires]], [[24 december]] [[1931]] – [[Keulen]], [[18 september]] [[2008]]) was een [[Argentinië\|Argentijns]]-[[Duitsland\|Duitse]] [[componist]], [[dirigent]], [[librettist]] en [[toneelregisseur\|regisseur]]. Kagel geldt als een van de belangrijkste 20ste-eeuwse componisten. == Levensloop == Regel 6: Als componist was hij [[autodidact]]. Vanaf [[1949]] werkte hij als [[acteur]] en organisatieleider bij de ''Agrupación Nueva Música'' mee, die door [[Juan Carlos Paz]] werd geleid en belangrijke composities van de [[20e eeuw\|twintigste eeuw]] in [[Buenos Aires (stad)\|Buenos Aires]] uitvoert. Van [[1955]] tot en met [[1957]] was hij aan het ''Teatro Colón'' verbonden, het belangrijkste operahuis van Zuid-Amerika, als koorrepetitor onder [[Erich Kleiber]] en later dirigent van de kameropera. ~~Kagel was een van de belangrijkste hedendaagse componisten. Zijn~~Kagels werk bestaat naast [[instrumentaal\|ínstrumentale]] muziek en muziek voor het theater, ook uit [[compositie (muziek)\|composities]] voor de [[radio]]-omroep ([[hoorspel]]en) en muziek voor de [[bioscoop\|film]]. Zijn oeuvre is bijzonder rijk aan ideeën en referenties met [[cross-over]] naar andere kunstvormen. Hij verrijkte de muziekwereld vooral met nieuwe muziektheatrale concepten (bijvoorbeeld de [[Anti-Opera]] ''Staatstheater''); [[articulatie\|gearticuleerde]] elementen, [[procedure\|procedures]] bij het musiceren, of de rol van de artiest op het [[podium (verhoging)\|podium]], brachten nieuwe structuren en composities teweeg. Zo beelden in het muziektheaterstuk ''Match'' twee [[cellist\|cellisten]] een [[tennis]]wedstrijd uit met de [[percussie\|percussionist]] als [[scheidsrechter]]. <br> Kagels werk is bijzonder rijk aan ideeën en referenties met [[cross-over]] naar andere kunstvormen. Hij verrijkte de muziekwereld vooral met nieuwe muziektheatrale concepten (bijvoorbeeld de [[Anti-Opera]] ''Staatstheater''); [[articulatie\|gearticuleerde]] elementen, [[procedure\|procedures]] bij het musiceren, of de rol van de artiest op het [[podium (verhoging)\|podium]], brachten nieuwe structuren en composities teweeg. Als voorbeeld geldt hier het muziektheaterstuk ''Match'' waarin twee [[cellist\|cellisten]] een [[tennis]]wedstrijd uitbeelden met de [[percussie\|percussionist]] als [[scheidsrechter]]. <br> De [[componist]] ontwikkelde ook nieuwe instrumenten en speeltechnieken en gebruikte niet-Europese muziek (''Exotica'') en eigenzinnigheden van muzikale taal in zijn composities. Hij maakte in de [[1950-1959\|jaren vijftig]] deel uit van de ''Kranichsteiner Ferienkurse für Neue Musik'' of ''Darmstädter Ferienkursen für Neue Musik'' en emigreerde in [[1957]] definitief naar Duitsland. Kagel woonde sindsdien in [[Keulen]]. Van [[1969]] tot en met [[1975]] was hij muzikaal directeur van de ''Kölner Kurse für Neue Musik'' en van het [[Institut für Neue Musik]]. In [[1974]] werd hij [[professor]] voor ''Neues Musiktheater'' aan de [[Hochschule für Musik]] in [[Keulen]]. Kagel ontving talrijke prijzen en onderscheidingen voor zijn composities en is vertegenwoordigd op alle belangrijke festivals voor nieuwe muziek. Hij gaf onder andere les aan [[Maria de Alvear]], [[Carola Bauckholt]], [[Martyn Harry]], [[Bernhard König]], [[Yves-Miro Magloire]], [[Dominik Sack]], [[Juan Maria Solare]], [[Manos Tsangaris]] en [[Ulrich Wagner]]. Verder was Kagel eredoctor van de ''Franz Liszt Musikhochschule'' in [[Weimar]], [[Duitsland]]. ==Citaat==

Mauricio Kagel: verschil tussen versies