Han Bennink: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 10584582 van 83.215.135.202 (overleg) ongedaan gemaakt. -Link naar privé-fotoarchief |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 9:
Bennink werd geboren in [[Zaandam]] als de zoon van een [[klassieke muziek|klassieke]] drummer. Hij speelde al op jonge leeftijd op [[trommel|trommels]] en op [[klarinet]]. In de [[jaren '60]] drumde hij bij een aantal Amerikaanse artiesten die Nederland bezochten, zoals [[Dexter Gordon]], [[Sonny Rollins]] en [[Eric Dolphy]] (hij is te horen op Dolphy's laatste studioplaat ''Last Date'' uit 1964). Bennink ontwikkelde zich in de daaropvolgende jaren in de opkomende [[freejazz]] en [[Improvisatie (muziek)|geïmproviseerde muziek]] wereld tot een markante persoonlijkheid. In 1963 vormde hij een kwartet met de pianist [[Misha Mengelberg]] en de saxofonist [[Piet Noordijk]]. Zij werkten samen met verschillende bassisten en speelden in 1966 op het [[Newport Jazz Festival]]. In 1967 was hij in samenwerking met Misha Mengelberg en [[Willem Breuker]] medeoprichter van de [[Instant Composers Pool]], die de Nederlandse avantgarde muziek propageerde. Het is een middelgrote groep bestaande uit muzikanten die af en toe samen spelen.
Vanaf de
Naast deze langdurige samenwerkingsverbanden heeft Bennink een aantal soloprojecten gedaan (opgetredens en albums). Bijvoorbeeld ''Tempo Comodo'' uit 1982, dat een soloalbum is waarop hij met vele [[Improvisatie (muziek)|geïmproviseerde muziek]] en [[free jazz]] renommé's samenwerkt zoals [[Derek Bailey]], [[Eugene Chadbourne]], [[Conny Bauer]], [[Don Cherry (jazz)|Don Cherry]] en [[Alexander von Schlippenbach]] en met meer conventioneel spelende artiesten als [[Lee Konitz]]. Bennink drumt in verschillende stijlen, variérend van conventionele jazz tot vrije en uiterst eigenzinnige improvisaties, waarvoor hij alles wat hem op het podium voor de handen komt als percussie instrument gebruikt (stoelen, muziekstandaards, instrumentenkoffers); ook zijn eigen lichaam (bijvoorbeeld een drumstick in zijn mond, die hij met een andere bespeelt; ook zet hij zijn (berg)schoenen vaak om de [[kleine trom]]). Daarbij gebruikt hij het hele podium en de ruimte er omheen (vloeren, deuren en muren). Ook gebruikt hij vaak vogelfluitjes en andere instrumenten die zijn fantasie aanwakkeren.
|