Labadisten: verschil tussen versies

De Labadisten hebben enige tijd door Nederland getrokken op zoek naar een vaste verblijfplaats. Zo streken zij ook neer op het landgoed Walthastate in [[Wieuwerd]], ([[Friesland]]). DeIn kansde iskelder aanwezigvan datde enkelekerk Labadisten aldaar nog steeds alsvan [[mummieWieuwerd]] tezijn bezichtigenenkele mummies bewaard gebleven. Mogelijk zijn daar ook Labadisten bij. De labadisten zochten eerder naar de innerlijke aanwezigheid van godGod in de mens en legden minder nadruk op de heilige schrift. Ze leefden allemaal bij elkaar in een soort communegemeenschap en als ze daarvan lid werden, deden ze afstand van al hun bezittingen ten gunste van de groep, zoals in het vroege christendom ook gebeurde. Ze beschouwden de kerk als een groep gelovigen die vrij van zonde waren herboren. Ze vierden zelden het avondmaal, keurden de kinderdoop af, en hadden geen strenge regels over het in acht nemen van de zondagsrust. Een huwelijk met een niet-herborene werd niet als bindend beschouwd.

De sekte heeft aan het einde van de 17e eeuw in [[Suriname]] een plantage, genaamd ''La Providence'' gesticht. De plantage lag in afzondering, op veertig uur roeien van Paramaribo. Van verspreiden van hun idealen kan nauwelijks sprake zijn geweest. De drie ongetrouwde zusters van [[Cornelis van Aerssen]] en eigenaar van de [[Thetinga State]] vertrokken op aanwijzing van Pierre Bont, die als eerste Labadist Suriname verkende. Ook [[Anna Maria Sibylla Merian|Maria Sybilla Merian]] behoorde tot degenen die Suriname verkende. Zij is tamelijk bekendberoemd geworden omdatdoor zehaar Zuidamerikaanseprachtige vlinderstekeningen tekendevan de Surinaamse planten en vlinders.

In Suriname stierven veel van de nieuwkomers aan [[malaria]] en ook de achterblijvers in Wieuwerd vielen uiteen toen [[Hendrik van Deventer]] hen verliet. In 1732 viel het doek en de groep hield op nog langer te bestaan. Het huis Walthastate is later afgebroken.