Kleermaker: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Ginosbot (overleg | bijdragen)
k robot Erbij: it:Sarto
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 10:
 
Traditionele kleermakers zaten op een [[tafel (meubilair)|tafel]] te werken. Dit om op een vlakke ondergrond om zich heen te hebben en daarbij niet op de grond te hoeven zitten. Daar komt het woord [[kleermakerszit]] dan ook vandaan.
 
 
Een vreemd en niet kompleet verhaal. Een coupeur is degene die verantwoordelijk is voor de patronen, het snijden, het passen en de eindverantwoording van de kleding, de kleermaker zet de kleding in elkaar om te passen en af te maken. Snijder is de oude naam voor de coupeur en tailleur de Franse naam.
Vanaf de middeleeuwen is het zo geweest: tot in het begin van de 20` eeuw waren er gilden. Een beschermende instelling van vakmensen. Als je het vak wilde leren dan ging je naar een meesterkleermaker en werd leerling, na verloop van tijd deed je een examen en werd gezel. Dan kon je verder leren/werken om meester te worden, een "meesterstuk" maken. Gebruikelijk duurde het 10 jaar van leerling tot meester. Ook ging men van meester naar meester, in Duitsland wandergeselle genoemd. Zo werd je breedgeschoold. Een kleermakerij was vooral mannenwerk, de vrouwen die er werkten deden het simpelere naaiwerk als voering aannaaien, pikeren enz. Tot de tweede helft van de 19` eeuw werd alles met de hand genaaid, daarna zijn er naaimachines gekomen. Het was een mannenvak tot ongeveer 1955, daarna is het door vrouwen overgenomen. Door de eeuwen heen hebben mannen de kleding voor mannen, vrouwen en kinderen gemaakt. Zelden door vrouwen, zij zaten thuis (net als de kleermakers) maar hadden de zorg voor de kinderen en de huishouding. Er is een naam bekend van een vrouw die als kleermaakster bekend was: Rose Bertin, een vrouw die aan het Franse hof van Lodewijk 14 of 15 werkte.
We zaten op tafel(ik heb dat de eerste 8 jaar gedaan) om het werk overzichtelijk op een knie te bewerken. Zodat het niet naar beneden hing maar glad lag.
 
Uiteraard is het een oud ambacht, men liep in de oudheid ook niet in z'n blote kont. Men beschemde zich tegn weersinvloeden met dierenhuiden en bast en bladeren van bomen enz.
wordt vervolgd
 
 
 
[[Categorie:Beroep]]