Epitaaf: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k D.O.M. |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
Een '''epitaaf''' is van origine een [[grafschrift]].
Vanaf de 11e eeuw keerde het epitaaf terug en in versterkte mate vanaf de 16e eeuw. Soms ligt de steen met daarin de inscriptie op de grond, als zerk en is dan meestal kleiner. Het is zowel binnen als buiten in de kerk te vinden. De bedoeling van het epitaaf was om stil te staan bij de persoon, de dood of om de voorbijganger oproep te roepen tot gebed. Men nam in de 16e eeuw geen genoegen meer om anoniem te blijven en koos voor epitaafgraf. Dit is de tijd waarin de kunst van het lezen belangrijker wordt. ▼
▲Soms ligt de steen met daarin de inscriptie op de grond, als zerk en is dan meestal kleiner. Het is zowel binnen als buiten in de kerk te vinden. De bedoeling van het epitaaf was om stil te staan bij de persoon, de dood of om de voorbijganger oproep te roepen tot gebed. Men nam in de 16e eeuw geen genoegen meer om anoniem te blijven en koos voor epitaafgraf. Dit is de tijd waarin de kunst van het lezen belangrijker wordt.
Sinds de [[15de eeuw]] worden ook de rechtopstaande grafmonumenten die tegen een [[zuil (bouwkunde)|zuil]] of wand zijn geplaatst ''epitaaf'' genoemd. Een mooi voorbeeld is het epitaaf van [[Janne Colijns]] (15e eeuw), alsmede het [[Seikiloslied]], uit de 1e eeuw v.Chr.
Soms wordt het opschrift '''D.O.M.''' op een epitaaf aangetroffen. Dit is Latijn en betekent: ''Deo Optimo Maximo'' oftewel: "de allerhoogste God gewijd"
{{bron|bronvermelding=
}}
[[categorie:Architectuur]]
[[categorie:Graf]]
[[af:Epitaaf]]
Regel 23 ⟶ 24:
[[sk:Epitaf]]
[[sv:Epitafium]]
▲{{bron|bronvermelding=}} Ariès, Philippe, Het beeld van de dood, Nijmegen: Sun, 1987
| |||