Michail Larionov: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Michail Fjodorovitsj Larionov''', [[Russisch]]: Михаил Фёдорович Ларионов, ([[Tiraspol]], [[3 juni]] [[1881]] - [[Fontenay-aux-Roses]], [[10 mei]] [[1964]]) was een [[Rusland|Russische]] [[avant-garde]]-schilder. Hij beïnvloedde veel schilders in zijn land, waaronder [[Kazimir Malevich]] en [[Vladimir Tatlin]].
Larionov was de zoon van Fjodor Larionov, een apotheker in het leger, en Aleksandra Petrovskaja. Hij groeide echter op bij zijn grootmoeder in Tiraspol, waar hij leerde tekenen en schilderen en later veel zou terugkeren om in de tuin te schilderen. Hij ging naar de technische hogeschool in Moskou en in 1898 naar de kunstacademie (de Hogeschool voor Schilderkunst, Beeldhouwkunst en Architektuur), waar hij studeerde onder [[Isaac Levitan]] en [[Valentin Serov]]. Hij studeerde hier af in 1910. In 1900 leerde hij op de academie [[Natalja Gontsjarova]] kennen, die studeerde op de beeldhouwkunst-afdeling. Larionov zou met haar een levenslange relatie hebben en tientallen jaren later trouwen.
==Impressionisme==
Larionov werd in het begin beïnvloed door het [[Frankrijk|Franse]] impressionisme en de Russische schilders [[Michail Vroebel|Mikhail Vrubel]] en [[Victor Borisov-Musatov]]. Tussen 1902 en 1906 schilderde hij in een [[impressionisme|impressionistische]] stijl. Met dit werk stak hij uit boven het 'pseudo-impressionisme' van andere Russische schilders. Al in deze periode maakte hij echter werken die wezen naar nieuwe richtingen in zijn kunst, zoals 'De baders' uit 1904. Tot de belangrijkste werken van Larionov uit zijn impressionistische tijd behoorde onder meer 'Acacia's in de lente' (1904).▼
▲Larionov werd in het begin beïnvloed door het [[Frankrijk|Franse]] impressionisme (vooral [[Claude Monet|Monet]]) en de Russische schilders [[Michail Vroebel|Mikhail Vrubel]] en [[Victor Borisov-Musatov]]. Tussen 1902 en 1906 schilderde hij in een [[impressionisme|impressionistische]] stijl. Met dit werk stak hij uit boven het 'pseudo-impressionisme' van andere Russische schilders. Al in deze periode maakte hij echter werken die wezen naar nieuwe richtingen in zijn kunst, zoals '
[[Image:Larionov cover parnakh slovodvig.jpg|left|thumb|200px|Omslag van [[Valentin Parnakh|Valentin Parnakh's]] boek 'Slovodvig (Mot Dynamo)' (1919), ontworpen door Larionov]]
In 1903 leerde hij [[Sergej Diaghilev]] kennen, met wie hij bevriend raakte en veel zou samenwerken. In 1906 nam hij deel aan verschillende exposities, waaronder een over Russische schilders in 'Salon d'Automne' in [[Parijs]] ('Russian Seasons'). Hij ontmoette Nikolai Riabushinski, [[mecenas]] en uitgever van het [[symbolisme|symbolistische]] blad 'Zolotoje roeno' ('Gouden Vlies'), die hem hielp in 1908 een tentoonstelling van avant-garde-kunstenaars te organiseren. Hier was werk te zien van onder meer [[Vincent van Gogh|Van Gogh]], [[Paul Gauguin|Gauguin]], [[Henri Matisse|Matisse]], [[André Derain|Derain]] en [[George Braque|Braque]]
==Uithangborden==
In de periode 1907-1912 schilderde Larionov in een [[primitivisme|primitivistische]] stijl, hierbij geïnspireerd door Russische [[ikoon|ikonen]], volksprenten ([[lubok]]) en vooral geschilderde uithangborden van winkels. Larionov was de eerste Russische schilder die de artistieke waarde van het uithangbord ontdekte en stijlelementen hiervan in zijn kunst gebruikte, zij het met lichte ironie. Zo schilderde hij verschillende doeken waarop een kapper met een klant aan de slag is. Al snel ontdekten ook andere Russische schilders het uithangbord. Sommige kunstenaars begonnen ze zelfs te verzamelen, zoals [[Marc Chagall]] en [[David Burliuk]].
==Kunstenaarsgroepen==
Larionov was
=='Rayonisme'==
| |||