Saku Koivu: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
Als speler maakte hij zijn profdebuut bij de Finse TPS ploeg in 1993, tijdens het seizoen 1992/1993, de twee seizoenen die daarop volgden werd hij met zijn ploeg [[landskampioen]]. In 1994 zat hij in de selectie van het Olympische team van Finland dat in [[IJshockey op de Olympische Winterspelen 1994|1994]] in [[Lillehammer]] [[Olympische medaille|brons]] behaalde. De linkshandige speler maakte in 1995 de overstap naar de [[Montreal Canadiens]]. Datzelfde jaar werd hij uitgeroepen als 'Fins speler van het jaar' en werd hij met Finland [[wereldkampioen]].
 
In 1998 was hij er opnieuw bij toen de Finse ploeg het brons behaalde op de [[IJshockey op de Olympische Winterspelen 1998|Olympische spelen]] van [[Nagano (stad)|Nagano]]. In het seizoen erop, 1999/2000 werd hij [[captain]] van de Montreal Canadiens, maar na het einde van het seizoen werd bij hem de [[non-Hodgkin]]ziekte ontdekt. Nog geen jaar later wist hij, van deze [[kanker]] genezen, terug te keren op het ijs en speelde hij de [[play-off]]s tegen de [[Boston Bruins]]; Montreal Canadiens wist mede dankzij een sterke Koivu de [[playoffplay-off]]s te winnen en zou daarvoor dat jaar ook de [[Bill Masterton Memorial Trophy]] krijgen. Het seizoen erop speelde hij het hele seizoen.
 
Tijdens de staking van de [[National Hockey League|NHL]] in het seizoen 2004/2005 speelde hij weer zijn Finse thuisploeg TPS, onder leiding van zijn vader Jukka Koivu. Het seizoen erop speelde hij weer bij de Montreal Canadiens, waar hij drie-jarig contract tekende. In 2006 speelde hij opnieuw mee bij de Finse ploeg tijdens de [[IJshockey op de Olympische Winterspelen 2006|Olympische Winterspelen]], ditmaal gehouden in [[Turijn (stad)|Turijn]]. Finland bereikte voor het eerst de finale, speelde tegen [[Zweden]] maar verloor de finale en behaalde dus het zilver.