IRAS (satelliet): verschil tussen versies

De waarnemingen vonden plaats met het hoofdinstrument, dat bestond uit 62 elementen met filters, en het Nederlandse DAX (Dutch Additional eXperiment) instrument met een [[spectrometer]] en [[lichtmeter|fotometer]]. Beide instrumenten werden gebruikt om te kunnen waarnemen in [[golflengte]]n van 12, 25, 60 en 100 [[micrometer (lengtemaat)|micrometer]]. Om vervuiling van de detector met [[stof (kleine deeltjes)|stof]] te voorkomen was het dewar-vat [[vacuüm]] getrokken en hermetisch afgesloten met een [[deksel]]. Enkele dagen na de lancering werd dit deksel afgeschoten en werd begonnen met het in dienst stellen van de satelliet voor waarnemingen.<br/>Door het hoofdinstrument werden uiteindelijk ruim 350.000 individuele bronnen gedetecteerd, zoals [[ster (hemellichaam)|sterren]], [[sterrenstelsel|sterrenstelsels]], [[Nevels en gaswolken|interstellair stof]] en enkele onbekende objecten met een nauwkeurigheid van 20 [[boogseconden]]. Bovendien werden enkele duizenden objecten aan een nadere inspectie onderworpen met behulp van het Nederlandse DAX instrument. De bedrijfstemperatuur van de detectoren lag op 2 K, ofwel 2 graden boven het absolute nulpunt. De waarnemingen genereerden ruim 100 [[Megabyte|megabyte (MB)]] informatie per dag, die tijdelijk werd opgeslagen op twee datarecorders aan boord van de satelliet. Eens in de twaalf uur passeerde IRAS over het [[grondstation]] in Groot-Brittannië en werd de opgeslagen data 'gedumpt', met een snelheid van 1 miljoen [[bit (informatica)|bits]] per seconde. Na de datadump werd het observatieprogramma voor de volgende 12 uren naar de satelliet gestuurd en opgeslagen in de [[computer|boordcomputer]]. IRAS verrichtte zijn [[observatie|observaties]] dus volledig geautomatiseerd en zelfstandig.

De IRAS-resultaten bleken in de loop van de jaren tachtig van zeer groot belang te zijn voor de [[kosmologie]], aangezien IRAS een zeer groot aantal sterrenstelsels had waargenomen zonder hinder te ondervinden van galactische absorptie. Het succes van IRAS was zelfs zo groot, dat in de jaren nadien meerdere opvolgers zijn gelanceerd, zoals de Europese [[ISO (satelliet)|ISO]] satelliet in 1995 en de Amerikaanse [[Spitzer Space Telescope|Spitzer]] satelliet in 2003. In [[2006]] en [[2007]] werd een nieuwe 'all-sky survey' uitgevoerd door de Japanse [[AKARI]] satelliet. De planetoïde (3728) IRAS is vernoemd naar IRAS.