Nyquist-frequentie: verschil tussen versies

In, onder meer, de [[telecommunicatie]] en de elektronische signaalverwerking is de '''Nyquist-bemonsteringssnelheidbemonsteringsfrequentie''' de theoretisch minimaal benodigde [[bemonsteringsfrequentie]] waarmee een gegeven, in bandbreedte begrensd [[signaal]] volledig kan worden gerepresenteerd, m.a.w. op betrouwbare wijze kan worden gereconstrueerd vanuit de bemonsterde waardes. Als de hoogste in het signaal voorkomende [[frequentie]] ''f''₀ is, dan is de Nyquist-bemonsteringssnelheidbemonsteringsfrequentie 2''f''₀. Omgekeerd, bij een gegeven [[bemonsteringsfrequentie]] ''f'', is de maximale frequentie ''f''/2 die uit het bemonsterde signaal correct kan worden gereconstrueerd de '''Nyquist-frequentie'''.

''Opmerking 2:'' De Nyquist-bemonsteringssnelheidbemonsteringsfrequentie is ook de maximale snelheidfrequentie waarmeewaarbij ideale ‘pulsen’ overdoor een ideaal laagdoorlaat-kanaal kunnen worden gestuurd. M.a.w.: als het kanaal alle frequenties doorlaat van W (in Hz) of lager, dan is het mogelijk om overdoor dit kanaal 2W pulsen/sec te transporteren. Evenals in opmerking 1, is de feitelijk haalbare pulssnelheidpulsherhalingsfrequentie enigszins lager, vanwege niet-perfecte pulsvormen en filters die in praktisch realiseerbare systemen worden toegepast.