Labadisten: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Robot-geholpen doorverwijzing: Piëtisme - Link(s) veranderd naar piëtisme (kerkgeschiedenis) |
detail |
||
Regel 1:
De '''Labadisten''' vormden in de 17e eeuw een [[piëtisme (kerkgeschiedenis)|piëtistische]] godsdienstige [[sekte]]. [[Jean de Labadie]] was hun inspirator. Hij was een ex-[[jezuïet]], een scherpzinnig man die radicale ideeën had, en de onderlinge twisten tussen protestanten en katholieken maar meer nog die tussen protestanten onderling verfoeide. In 1650 bekeerde hij zich tot het protestantse geloof.
De Labadisten hebben enige tijd door Europa getrokken op zoek naar een vaste verblijfplaats. Zo streken zij ook neer in [[Wieuwerd]], ([[Friesland]]) en de kans is aanwezig dat enkele Labadisten aldaar nog steeds als [[mummie]] te bezichtigen zijn. De labadisten zochten eerder naar de innerlijke aanwezigheid van god in de mens en legden minder nadruk op de heilige schrift. Ze leefden allemaal bij elkaar in een soort commune en als ze lid werden, deden ze afstand van al hun bezittingen ten gunste van de groep, zoals in het vroege christendom. Ze beschouwden de kerk als een groep gelovigen die vrij van zonde waren herboren. Ze vierden zelden het avondmaal, keurden kinderdoop af, en hadden geen strenge regels over het in acht nemen van de zondagsrust. Een huwelijk met een niet-herborene werd niet als bindend beschouwd.
Uiteindelijk is door de sekte nog geprobeerd om in [[Suriname]] het Labadistisch geloof te verspreiden. De drie ongetrouwde zusters van [[Cornelis van Aerssen]] en eigenaar van de Thetinga State
Onder de Labadisten was een aantal zeer getalenteerde mensen, zoals [[Anna Maria van Schurman]] en de al genoemde Merian en Hendrik van Deventer. De Engelse filosoof [[John Locke]] bezocht de groep in Wieuwerd op 22 augustus 1684.
== Externe link ==
|