Günter Schabowski: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
GrouchoBot (overleg | bijdragen)
k Typo fixing, Replaced: politburo → politbureau met AWB
Regel 4:
In [[1946]] sloot hij zich aan bij de ([[communisme|communistische]]) vakbond ([[FDGB]]) en in [[1950]] werd hij lid van de [[Freie Deutsche Jugend]] (FDJ), de communistische jeugdbeweging. In [[1952]] trad hij toe tot de [[Sozialistische Einheitspartei Deutschlands|SED]] (Sozialistische Einheitspartei Deutschlands). Na een studie [[journalistiek]] ging hij werken bij de partijkrant van de SED, ''[[Neues Deutschland]]''.
 
Van [[1978]] tot [[1985]] was hij hoofdredacteur van ''Neues Deutschland''. Van [[1981]] tot [[1989]] was hij lid van het centraal comité van de SED (secretaris van het centraal comité sinds [[1986]]) en van [[1984]]-[[1989]] was hij lid van [[politburopolitbureau]]. Als secretaris van de SED in Oost-[[Berlijn]] zwaaide hij de scepter over die stad.
 
Vanaf oktober 1989 waren er in de gehele [[Duitse Democratische Republiek|DDR]] protestdemonstraties tegen het harde regime van [[Erich Honecker|Honecker]]. In oktober 1989 was hij samen met [[Egon Krenz]] betrokken bij de interne partij-coup tegen partijleider Honecker. Krenz werd nu secretaris-generaal van de SED en partijleider. Schabowski moest in november namens de SED besprekingen voeren met de [[oppositie (politiek)|oppositie]]. Door de aanhoudende protestdemonstraties besloot het centraal comité van de SED op [[9 november]] 1989 om het vrije reizen naar het Westen toe te staan. Tijdens een persconferentie op de 9de november maakte Schabowski het nieuws wereldkundig. Toen een journalist hem vroeg wanneer het vrije reizen van kracht ging antwoordde Schabowski: ''Meteen, nu onmiddellijk''. Maar de afspraak was dat het vrije reizen vanaf 10 november in zou gaan. De menigte mensen was echter - direct na de persconferentie - naar de grensovergangen en de [[Berlijnse Muur]] gegaan om naar West-Duitsland te kunnen gaan. De grenswacht had echter geen instructies gekregen om de grenzen open te stellen, maar na enige uren besloot een aantal grenswachten op eigen initiatief de grenzen te openen. Dit luidde het einde van de DDR in.