Marie-Christine van België: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Titel van Marie-Christine van België gewijzigd in Marie Christine van België |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 3:
Op [[15 december]] [[1960]] leerde heel België haar kennen als bruidsmeisje op het huwelijk van [[Boudewijn I van België|koning Boudewijn]] met doña [[Fabiola de Mora y Aragón]]. Marie-Christine was er zozeer door aangedaan, dat ze de rest van de plechtigheid op de televisie moest volgen. Vanaf dat moment was de koninklijke familie in twee kampen verdeeld: voormalig koning Leopold III, prinses Lilian en hun drie kinderen aan de ene kant en koningin Fabiola en de kinderen van [[Astrid van Zweden|koningin Astrid]] aan de andere kant.
Als dochter van een koning die gedwongen was af te treden (zie [[Koningskwestie]]) en een moeder die nooit koningin zou worden, was de jeugd van Marie-Christine niet gemakkelijk. De situatie zette Maria-Christina aan tot rebellie. In de loop van de jaren liet ze duidelijk merken dat ze geen blad voor de mond zou nemen, en alle huwelijken die voor haar gearrangeerd werden, wees ze af. Bovendien verweet ze haar moeder een dominante rol te spelen en gespeend te zijn van enige menselijke warmte. In de interviews die ze her en der toestond, beklaagde ze zich vaak over de zware straffen die ze had gekregen en de onrechtvaardigheid die ze had ondervonden.
In 1981 besloot haar familie om haar voor drie maanden naar [[Toronto]] in [[Canada]] te sturen. Voor de eerste keer in haar leven voelde ze zich werkelijk vrij en uiteindelijk keerde slechts incidenteel terug naar België. In haar naïviteit dacht ze dat ze haar vrijheid kon verzekeren door te trouwen. Ze vluchtte naar [[Florida (staat)|Florida]] met [[Paul Drucker]], een barpianist die dertien jaar ouder was dan zij, weduwnaar, vader van twee kinderen. Het geluk was maar van korte duur, want al na vijf weken liet ze haar man in de steek. Ze kon het niet langer verdragen om door hem opgevoerd te worden als een adellijke trofee. Ze kreeg prompt de nodige persroddels over zich heen en het duurde vijf jaar vooraleer de scheiding werd uitgesproken, {{referentie gewenst}}dankzij de financiële steun van koning Boudewijn.
Regel 12:
Ze droomde ervan om carrière te maken in de filmwereld. Op de talloze party's liet Maria-Christina zich maar al te graag fêteren als een 'echte Europese prinses'. Marie-Christine raakte naar eigen zeggen "bevriend" met [[Elizabeth Taylor]] en [[Arnold Schwarzenegger]], ging samen met haar vriendin [[Jamie Lee Curtis]] naar de kapper en miste geen enkele avant-première waar het acterende kruim van de droomstad aanwezig was. De Hollywooddroom was geen lang leven beschoren.
Ze ging niet naar de begrafenis van koning Boudewijn, maar verklaarde dat haar halfbroer de enige was geweest die haar ooit de hand had gereikt wanneer ze die nodig had gehad. De geschiedenis brengt vaak verbluffende gelijkenissen aan het licht. Tussen het lot van Marie-Christine en dat van [[Louise van België|prinses Louise]], de dochter van [[koning Leopold II]] en [[koningin Marie-Henriette]], is er meer dan één punt van overeenkomst: een opstandige houding tegenover de familie, geldkwesties, de neiging tot het wegvluchten voor de problemen ...
[[en:Princess Marie-Christine of Belgium]]
| |||