Interlaced scanning: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k + li: |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
[[Image:Interlace zoom.gif|thumb|Bij een interlaced videobeeld wordt niet het gehele beeld ineens opgebouwd.]]
'''Interlaced scanning''' is een techniek waarbij het videobeeld wordt opgedeeld in twee stukken. De ene helft bestaat uit alle even lijnen (even scanlines), de andere helft bestaat uit alle oneven lijnen (odd scanlines). In een [[PAL]] (Phase Alternate Line, videostandaard in onder andere Nederland en België) of [[NTSC]] (National Television Standards Committee, standaard in onder andere Amerika) signaal wisselen de oneven scanlijnen en even scanlijnen elkaar af en worden sequentieel door de tv weergegeven. Bij PAL gebeurt dit 50 keer per seconde (Hz). Je hebt dus 25 keer per seconde een volledig beeld, ook wel frame genoemd. Bij NTSC is de verversingssnelheid 60 Hz (oftewel 30 maal per seconde een volledig beeld). Deze relatief lage verversingsnelheid resulteert in een onrustig, soms knipperend beeld. Bij NTSC is de onrust wat minder dan bij PAL maar PAL heeft weer een hogere verticale resolutie (meer beeldlijnen). Het NTSC kamp noemt de PAL standaard vaak gekscherend ''''P'''icture '''A'''lways '''L'''ousy'. Andersom grappen de PAL-ers vaak over ''''N'''ever '''T'''he '''S'''ame '''C'''olor'.
De reden voor deze constructie is dat in de begintijden van de televisie de elektronica simpelweg niet snel genoeg was om 50 maal per seconde een volledig beeld te verwerken. Met interlacing (of interliniering) wordt de hoeveelheid beeldinformatie gehalveerd.
| |||