Kasteel Wijlre: verschil tussen versies

Het huidige kasteel is een herenhuis gelegen op een omgracht terrein. Het hoofdgebouw heeft twee verdiepingen, is opgetrokken uit bakstenen met afwisselend mergelbanden als speklagen en het heeft een schilddak voorzien van een dakruiter. Op de zijgevel aan de straatzijde is een opvallend grote [[zonnewijzer]] en aan de achterzijde zijn enkele terrassen uit [[1910]]. Het kasteel heeft een voorplein dat bereikbaar is vanaf de straatzijde bereikbaar is via poort voorzien van een oude wapensteen en een stenen [[boogbrug]]. Aan het voorplein liggen verder drie metvan een [[mansardedak]] voorziene dienstvleugels uit de 18e eeuw.

Rondom het kasteel ligt een prachtige tuin in landschapsstijl welkedie is ontworpen en aangelegd in [[1810]] door de bekende Maastrichtse architect en stadsbouwmeester Mathias Soiron (1748-1834).

==Geschiedenis eenen bewoners==

De oudste vermelding dateert uit [[1040]], toen [[Hendrik III van het Heilige Roomse Rijk|Hendrik III]] Wijlre schonk aan zijn nicht Ermengardis. Verder werd het kasteel in [[1389]] genoemd als een versterkt huis en zetel van de vrije rijksheerlijkheid van het [[Duitse Rijk]] en maakte deel uit van de Westfaalse Kreis. In het wapen van Wijlre is als getuige hiervan de [[Duitse adelaar]] terug te vinden. Dit wapen is het wapen van de familie Van Wachtendonck, die in de 17e en 18e eeuw als de heren van Wijlre tot [[1794]] op het kasteel resideerden. Het huidige kasteel is door Johan Arnold Van Wachtendonck rond [[1652]] gebouwd.

De laatste adellijke bewoonster van kasteel Wijlre was de baronesse en Vrouwe van Wijlre, Chistina de Bounam. Zij verkocht het kasteel aan een Duits echtpaar, Von Klein-Fabri genaamd. Momenteel is het kasteel nog steeds privé-bezitprivébezit.