Tanglewood: verschil tussen versies

De concerten in Tanglewood gaan terug tot 1936, toen het Boston Symphony Orchestra de eerste concerten in the Berkshires gaf. De eerste concertserie werd in een tent gehouden en bezocht door in totaal 15,.000 mensen (verdeeld over drie concerten). In datzelfde jaar schonk Mary Aspinwall Tappan (afstammeling van de Chinese koopman [[William F. Sturgis]] en voorstander van de afschaffing van de slavernij [[Lewis Tappan]]) het zomerverblijf van de familie, ''Tanglewood'', aan het orkest.

In 1937 organiseerde het BSO er een compleet [[Beethoven]] -programma. In 1938 werd de ''Shed'' gebouwd; dit gaf het BSO met 5.100 plaatsen een permanent openluchtpermanente locatieopenluchtlocatie om in op te treden. Twee jaar later organiseerde [[Serge Koussevitzky]] er tijdens de zomer een opleiding voor ongeveer 300 jonge musici, inmiddels bekend als het Tanglewood Music Center (en voorheen als het Berkshire Music Center).

Het Boston Symphony Orchestra heeft er sindsdien elke zomer, behalve in de jaren 1942-45, opgetreden in de ''Koussevitzky Music Shed''. De Shed werd in 1959 naar acoustischakoestisch ontwerp van [[BBN Technologies]] gerenoveerd. In 1986 verwierf het BSO het naastgelegen Highwood estate, waardoor het grondgebied met zo’n 40% toenam. Op dit nieuwe tereinterrein werd de [[Seiji Ozawa]] Hall (1994) gebouwd.

In de begintijden werd er les gegevenlesgegeven door onder meer [[Aaron Copland]], [[Paul Hindemith]] en [[Olivier Messiaen]]. Koussevitzky gaf er dirigeerlessen. Onder zijn studenten waren [[Leonard Bernstein]] en [[Lukas Foss]]. In 1942 voerde Bernstein er zijn allereerste compositie ("Sonata for Clarinet and Piano") uit. Andere studenten waren [[Luciano Berio]] en [[Alan Hovhaness]].