Adhesieve tandheelkunde: verschil tussen versies

'''Glazuurconditionering met fissuurverzegeling''' is erop gericht groeven in het glazuur af te dekken zodat suikers en bacteriën zich er niet meer kunnen ophopen. Deze techniek werd in 1955 ontwikkeld door [[Michael Buonocore]]. Hij behandelde het glazuur eerst met verdund [[fosforzuur]] om minuscule putjes te laten ontstaan, waarop een daarna aangebrachte beschermende laag kon hechten. Zijn werk werd de basis voor allerlei andere toepassingen, maar het [[''[[sealen'']]'' zoals vandaag de dag wordt toegepast op kindergebitten lijkt nog het meest op Buonocores eerste toepassing.