Na het overlijden van de hervormingsgezinde [[Franciscus Karel vande WelsbruckVelbrück]] in 1784 was de eerder behoudsgezinde [[Cesar Constantijn Frans van Hoensbroeck]] tot prins-bisschop gekozen. De sfeer over diens bestuur wordt kritischer, zoals trouwens ook in de [[Zuidelijke Nederlanden]] en in de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden|Verenigde Provinciën]]. Vanuit [[Frankrijk]] bereiken berichten over de inname van de [[Bastille Saint-Antoine|Bastille]] het land van Luik. Op 18 augustus 1789 trekt een groep burgers en werklieden uit [[Luik (stad)|Luik]] en [[Verviers]] naar de regeringsgebouwen. De prins-bisschop wordt gedwongen het reglement van 1684, dat hem toelaat edicten uit te vaardigen, in te trekken en de aanstelling van nieuwe magistraten te bevestigen. De week daarop vlucht hij naar [[Trier]]. Op 31 augustus vergaderden de [[provinciale staten|staten]] om de omwenteling te bekrachtigen. De prins wordt verzocht terug te keren onder de nieuwe constitutie, maar verkiest dat niet te doen. De discussies tussen de verschillende standen kunnen nu beginnen.
Ook de internationale toestand is gespannen: binnen het [[Heilig Roomse Rijk]], waar Luik nog een deel van is, zijn de grote staten, [[Pruisen]] en [[Oostenrijk]], op voet van oorlog. Op 24 november 1789 bezet een Pruisisch garnizoen de stad en beschermt daarmee feitelijk zowel de Brabantse als de Luikse revolutie tegen de Oostenrijkers. Maar de Luikse en vooral ook de Franse revolutie radicaliseren en brengen Pruisen en Oostenrijk tot het [[verdrag van Reichenbach]]. Oostenrijk herstelt de oude macht in de eigen Zuidelijke Nederlanden en in Luik. De prins-bisschop keert terug als zijn macht veilig en wel hersteld is.
