Ballroomtango: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Hermanvb (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
De '''ballroomtango''' is een [[stijldans]] behorende bij de [[ballroomdans|ballroom]]discipline en afkomstig uit [[La Boca]] in [[Buenos Aires (stad)|Buenos Aires]], [[Argentinië]]. De dans is afgeleid van de [[Argentijnse tango]], maar de dansen verschillen zowel van karakter als van muziek.
 
De tango werd na zijn internationale doorbraak in de jaren twintig minder sensueel en meer gestyleerd gedanst. Na zijn introductie in meerdere Hollywood-films werd hij vooral in Frankrijk zeer populair omstreeks 1920. Zoal bij vele dansen werd hij onder engelse invloed gestandardiseerd tot een competietiedans.
De ballroomtango wordt gedanst op muziek in tweekwarts maat met bij-accenten. Deze dans werd oorspronkelijk in grote ballrooms gedanst en wordt nog steeds in "klassieke" dansscholen onderwezen.
 
Hij is één van de vijf ballroom(standaard)dansen. De laatste jaren werd hij echter vooral onder invloed van italiaanse wereldkampioenen ballroomdansen levendiger, sneller en sensueler en er is een hernieuwde inbreng vanuit de oorspronkelijke Argentijnse tango, terwijl deze laatste dan weer meer evolueert in de richting van de internationale stijl van de latin-dansen.
 
De ballroomtango wordt gedanst op muziek in tweekwarts maat met bij-accenten.
 
De ballroomtango lijkt wel enigszins op de oorspronkelijke Argentijnse tango. In tegenstelling tot de oorspronkelijke tango bezit de muziek een "strikt tempo" van omstreeks 31 tot 33 maten per minuut. Daardoor is de dans wat vlakker en heeft deze een minder sensueel karakter. De strakke, [[staccato]] bewegingen, met name de hoofdacties van de dame, zijn kenmerkend voor de ballroomtango. De houding bij de tango is anders dan bij de andere ballroomdansen, omdat de dame haar linkerhand niet op de schouder van de heer heeft liggen, maar om zijn elleboog heen klemt en haar vingers hierbij tegen de ribbenkast van de heer aandrukt. De hand van de heer ligt niet achteraan de linkerschouder van de dame maar iets lager en meer in het midden van de rug. De tango wordt vlak gedanst met licht gebogen kniën in tegenstelling met de andere standaarddansen waar het rijzen en dalen van het lichaam een grote rol speelt.