|
Het gansrijden in de polderdorpen ten noorden van [[Arrondissement Antwerpen|Antwerpen]] ([[Ekeren]], [[Hoevenen]], [[Stabroek (België)|Stabroek]], [[Berendrecht]], [[Zandvliet]] en [[Lillo (Antwerpen)|Lillo]]) heeft plaats in de periode van carnaval en met halfvasten. Vooral de laatste 20 jaren kent deze vorm van volksvermaak een ware heropleving.
==voorbereidingen voor het spel==
De voorbereiding van het ganzenrijdersspel, waaraan de mensen uit de "Polder" zo gehecht zijn,
begint al een dag van te voren en wordt tot de volgende dag 's morgens vroeg op de hofstee
van de boer verder gezet. De gans was dan al met een juist geplaatste messteek gedood. Het lijf
wordt in een sterk net aan de galg opgehangen. Ondertussen zijn de ruiters in gereedheid
gebracht om met hun fiere en trotse paarden de stoet te rijden. Elke ruiter is mooi uitgedost
in de kleuren van de ganzenrijdersmaatschappij.
Om de dag goed te beginnen komen alle ruiters, de koets met doktoor en verpleegster, de wagen,
de garde en de muzikanten samen aan het lokaal, om van hieruit de stoet te doen door het dorp.
Er wordt op verschillende plaatsen halt gehouden om de dorstigen te laven, dit is meestal aan
één of andere herberg. Elke deelnemer doet dit met alle plezier ook al zijn de weergoden niet
goed gezind. Rond het middaguur worden de deelnemer ontvangen door de koning van het vorig jaar
die trakteert op drank en versnaperingen. Vervolgens doen de ruiters nog en paar herbergen om
dan in stoetvorm om het plein te komen waar de wedstrijd wordt gehouden.
Eén voor één rijden dan de ruiters met hun paard in een draf onder de galg door om zo aan
de ganzenkop te trekken. Ondertussen zorgt een omroeper voor een goede premie, die hij dan
aanvult met ludieke verhalen en allerlei aanmoedigingen om zo de vrijgevige sponsors naar
de kassier te krijgen.
Het gansrijden kan heel vermoeiend, soms zelfs gevaarlijk zijn, tenminste te oordelen naar de
ruiters die gemeend of niet gemeend van hun paard "vallen". Als ze vallen komt onmiddellijk den
doktoor met de lieftallige verpleegsters, die de ongelukkige komen verzorgen. Als extra
geneesmiddel worden meestal de sterke middelen bovengehaald (jenever), zodat de ruiter
opnieuw aan het spel kan deelnemen. Ondertussen blijven de ruiters verder aan de ganzenkop
trekken. Het reglement is zeer streng, men mag bijvoorbeeld maar met 1 hand trekken, het paard
moet lopen, men moet op nummer rijden, enz. Naargelang de tijd vordert wordt het net dat rond
de gans is, meer en meer verscheurd, dit al of niet met de hulp van de snijmeester. Dan is het
moment aangebroken. Zo zal het net na een bepaalde trek doorscheuren en een ruiter de kans
geven de kop er af te trekken. Het publiek beleeft in de eindfase van het spel luidruchtig en
aanmoedigend mee. Tot op het moment dat plotseling een ruiter met een stevige greep de kop in zijn
hand houdt en zo de nieuw koning is geworden. Met kroon en mantel getooid wordt hij door
zijn vrienden op de schouders gedragen en gevierd tot in de vroege uurtjes.
[[Categorie:Spel]]
| 