Het '''membraanpotentiaalmembraampotentiaal''' is de [[elektrische spanning]] die staat over het [[celmembraancelmembraam|membraanmembraam]] van een [[cel (biologie)|cel]]. De potentiaal ontstaat door een onevenwichtige verdeling van positieve en negatieve [[ion (deeltje)|ionen]] (= [[elektrische lading]]!) aan weerszijden van het membraanmembraam: aan de buitenkant (de extracellulaire zijde) van het membraanmembraam zijn er meer positieve ionen (vooral [[natrium|natriumionen]]) dan aan de binnenkant (het [[cytoplasma]]) van de cel.
In principe heeft elk [[membraan]] een membraanpotentiaalmembraampotentiaal (al is het een potentiaal van 0 mV), maar met name [[zenuwcel|zenuwcellen]] staan bekend om hun membraanpotentiaalmembraampotentiaal. Door middel van veranderingen in de membraanpotentiaalmembraampotentiaal zijn zenuwcellen (of ''neuronen'') in staat met elkaar te communiceren. Als de membraanpotentiaalmembraampotentiaal van een neuron voldoende ''gedepolariseerd'' wordt, dat wil zeggen dat het spanningsverschil kleiner wordt dan een bepaalde grenswaarde, dan ontstaat er een golf van elektrische ontlading en spreekt men van een [[actiepotentiaal]]. Dat wil in feite zeggen dat de cel bezig is met het verzenden van een boodschap. De membraanpotentiaalmembraampotentiaal van een inactief neuron noemt men [[rustpotentiaal]].
