Mercedes-Benz W112: verschil tussen versies

 

Verder beschikte de wagen over een, ten opzichte van de al niet karig bedeelde W111, zeer luxe interieur met veel houtwerk. Met name de brede houtlijsten onder de zijramen vallen op en een afwijkend, meer luxe stof- (geblokt ipv gestreept) of leerpatroon (met andere leerbanen en extra perforatie gelijk aan de coupemodellen). De Lange uitvoering had tevens afwijkende deurpanelen en een gewijzigde C-zuil ontluchting die vreemd genoeg weer meer op het goedkoopste model leek; die van de 190c.

 

Technisch was de auto ook erg vooruitstrevend. Reeds vermeld is het luchtveringssysteem waarvan de hoogte met een trek-schuifknop links onder het instrumentenbord kon worden versteld. Tevens beschikte de auto standaard over een bij mercedes zelf ontwikkelde 4 traps automaat (welke echter volgens velen niet echt bij de toch wel sportieve motor pastte).

 

De motor was een flink aangepaste versie van de 6 cylinder gebruikt in de eerdere 300 en ook 300SL. De bovenkant van het blok en de cylinderkop maakten een hoek vanwege eerdere gekantelde inbouw onder de 300SL motorkap. In de W112 was de motor gemaakt van lichtmetaal en voorzien van een mechanische benzine-injectie (eerst een 2 stempel pomp en later vanaf 1964 een 6 stempelpomp). De motor leverde een vermogen van 160PK en later zelfs 170PK waarbij de auto een topsnelheid kon bereiken tot 200km/h.

 

De auto's zijn momenteel wat ondergewaardeerd vanwege hun grote uiterlijke overeenkomst met de W111 modellen. Ondanks het feit dat ze destijds duurder waren en luxes zijn uitgerust zijn ze nu nauwelijks meer waard. Dit zal voornamelijk komen door de in verhouding zeer ingewikkelde techniek en de (terechte) angst voor dure reparaties en onderhoud.