Hyperconjugatie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+Afbeelding
Regel 1:
[[Image:HyperconjugationInSubstitutedAlkenes.png|right|400px|Hyperconjugatie: een stabiliserende overlap tussen een pi-orbitaal en een sigma-orbitaal]]
'''Hyperconjugatie''' is een term uit de [[organische scheikundechemie]]. Het is de benaming van het positief mesomeer[[Resonantie effect(scheikunde)|mesomeereffect]] dat optreedt bij een C-H binding. Bij deze binding treedt er een ruimtelijke overlap op tussen het lege p-orbitaal en de sigma-binding. De bindingselektronen uit de sigma-binding komen zo gedeeltelijk in het p-orbitaal terrechtterecht en vormen zo een groot moleculeorbitaalmolecuulorbitaal. Dit zorgt voor extra stabiliteit.
 
Hyperconjugatie is een zwak mesomeer effectmesomeereffect, maar het kan de stabiliteit van [[Carbokation|carbokationen]] verklaren.
Hyperconjugatie treedt op bij carbokationen, maar niet bij carbanionen.
Hyperconjugatie kan ook voorkomen bij aromaten.