Versie van 15 jan 2008 05:02 bewerken Tjako (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Terugdraaiers 33.739 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 15 jan 2008 05:03 bewerken ongedaan maken Tjako (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Terugdraaiers 33.739 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 6: Een snelle, neergaande toonladder op de piano opent ''De vlucht van de hommel''. De openingsmaten ervan dienen niet alleen als introductie, maar ook tevens om de inhoud aan te geven. Ook van de piano komen "zoemgeluiden", voordat de solist zijn opwachting maakt. Daarna heeft de piano vooral een begeleidende rol. De solo[[cello]] schetst een levendig beeld van dit bekende vliegende insect en roept de sfeer op van warme zomerdagen. De melodie gaat omhoog en omlaag, keert weer naar zichzelf terug en neemt toe in intensiteit, daarbij gebruik makend van alles wat een cello maar te bieden heeft. Tenslotte klimt de melodie tot bovenin de [[toonladder]] en sluit dan af met een zacht akkoord in [[pizzicato]]. Het stuk sluit Acte III, Tableau 1, af, vlak nadat de magische Zwaan-Vogel aan prins Gvidon Saltanovich (de zoon van de Tsaar) instructies heeft gegeven om in een insect te veranderen, zodat hij weg kan vliegen om zijn vader te bezoeken (die niet weet dat hij nog leeft). Hoewel in de opera de Zwaan-vogel eerst zingt gedurende de "Flight of the Bumble Bee' is haar melodische lijn niet betrokken bij het stuk en kan makkelijk weggelaten worden. Dit gegeven, gecombineerd met het feit dat het stuk de acte afsluit, maakte dat het stuk makkelijk tot zelfstandig werkje voor orkest kon uitgroeien. ==Over de inhoud==

De vlucht van de hommel: verschil tussen versies