Peter I van Joegoslavië: verschil tussen versies

| voorganger1 = [[AlexandarAlexander Obrenovic|Alexander Obrenović]]

| vader = [[AlexandarAlexander Karadjordjevic|AlexandarAlexander Karađorđević]]

'''PetarPeter I [[Karadjordjevic|Karađorđević]]''' ([[Belgrado]], [[11 juli]] [[1844]] – aldaar, [[26 augustus]] [[1921]]) was van [[1903]] tot [[1918]] koning van [[Servië]] en daarna tot zijn dood van het ''Koninkrijk der Serven, Kroaten en Slovenen'' dat beter bekend is onder de latere naam [[Joegoslavië]].

PetarsPeters vader vorst [[AlexandarAlexander Karadjordjevic|AlexandarAlexander Karađorđević]] werd in [[1858]] afgezet ten faveure van de vroegere Servische heerser vorst [[Milos Obrenovic|Miloš]] uit het huis [[Obrenovic|Obrenović]] en vluchtte naar [[Oostenrijk]]. Peter groeide op in [[Genève (stad)|Genève]] en [[Parijs]] en als vrijwilliger aan Franse zijde deel aan de [[Frans-Pruisische Oorlog]] ([[1870]]-[[1871]]). In [[1875]] nam hij deel aan de Bosnische opstand tegen de [[Ottomaanse Rijk|Ottomanen]]. In [[1883]] trouwde hij op aandringen van tsaar [[Alexander III van Rusland|Alexander III]] met [[Zorka van Montenegro|Zorka Petrović-Njegoš]], dochter van koning [[Nicolaas I van Montenegro]].

De nieuwe koning [[AlexandarAlexander Obrenovic|Alexander Obrenović]] (Servië was in [[1882]] tot zelfstandig koninkrijk verheven) had zich de vijandschap van de generale staf en de Radicale Partij op de hals gehaald door met zijn [[maîtresse]] [[Draga Mašin]] te trouwen. Na een lastercampagne tegen het koninklijk huis drongen officieren in [[1903]] het paleis te Belgrado binnen, schoten het koningspaar dood en wierpen hun naakte lichamen in de tuin. Ook enige ministers werden gedood. Deze moordpartij veroorzaakte een internationale rel. Koning [[EdwardEduard VII van het Verenigd Koninkrijk|EdwardEduard VII]] van het [[Verenigd Koninkrijk]] herriep zijn erkenning van het onafhankelijke Servië en [[Rusland]] stelde voor dat Oostenrijk orde op zaken zou gaan stellen.

De ServenServiërs losten de crisis echter zelf op door de 69-jarigenegenzestigjarige Peter Karađorđević de kroon aan te bieden. Peter was een democraat en had een uitstekende reputatie op militair gebied. Premier [[Nikola Pasic|Nikola PaićPašić]] van de Radicale Partij oefende de feitelijke macht uit en de grondwet, het leger, het schoolsysteem en de landbouw werden hervormd. Peter verklaarde zich openlijk voorstander van de aansluiting van [[Bosnië en Herzegovina]] bij Servië.

Na de [[Balkanoorlogen]] verkeerde Servië in een tumultueuze toestand en op [[11 juni]] [[1914]] trok Peter zich wegens gezondheidsredenen terug uit de regering. Hij benoemde zijn zoon kroonprins [[Alexander I van Joegoslavië|Alexander]] tot regent. Grote populariteit verwierf hij door deel te nemen aan de zware terugtocht van het Servische leger door [[Albanië]] naar [[Korfoe (eiland)|Korfoe]] in [[1915]] - hij moest worden gedragen. Na de [[Eerste Wereldoorlog]] trok de bezettingsmacht Oostenrijk-Hongarije zich uit Servië terug en Alexander riep het Koninkrijk der Serven, Kroaten en Slovenen uit. Dit verenigde [[Joegoslavië]] bestond uit Servië, [[Montenegro]] (koning Nicolaas was in de oorlog gevlucht) en delen van het voormalige [[Oostenrijk-Hongarije]] waaronder ook Bosnië en Herzegovina. De [[bejaarde]] Peter werd uitgeroepen tot koning, maar was dit slechts in naam - AlexandarAlexander bleef als regent optreden. Na zijn dood in [[1921]] werd AlexandarAlexander koning.