Graafschap Falkenstein: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Pagina aangemaakt: "'''Falkenstein''' was een tot de Boven-Rijnse Kreits behorend graafschap binnen het Heilige Roomse Rijk. Voor 1135 werd de rijksburcht Falkenstein bij [[K..."
 
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Falkenstein''' was een tot de [[Boven-Rijnse Kreits]] behorend graafschap binnen het [[Heilige Roomse Rijk]].
 
Voor 1135 werd de rijksburcht [[Falkenstein (Palts)|Falkenstein]] bij [[Kaiserslautern]] gebouwd. Omstreeks 1230 wordt het de zetel van Philips III van [[Bolanden]], die hier een zijlinie van dat geslacht sticht. Philips was rijkskamerheer en burchtvoogd van de Trifels, waar de kroonjuwelen van het Rijk werden bewaard. Door zijn huwelijk met Isengard van Münzenberg breidt het bezit van de familie zich uit met goederen ten oosten van de Rijn. In de Taunus wordt de burcht Neu-Falkenstein gebouwd en daarbij ontstaat een heerlijkheid, die ook Falkenstein heet. Er zijn dus twee heerlijkheden Falkenstein binnen dezelfde familie.
In 1398 wordt de heerlijkheid bij Kaiserslautern tot graafschap verheven voor Philips VIII (overleden 1407). Zijn broer, keurvorst Werner van Trier is de laatste graaf uit de familie Bolanden. Met hem sterft de familie in 1418 uit.
 
Regel 7:
 
Emich IV van Daun-Falkenstein overlijdt zonder nakomelingen in 1628. Bij testament gaat het graafschap naar zijn achterneef
Frans Christof van Daun-Oberstein. Na diens dood in 1636 erft een andere achterneef, Johan Adolf van Daun-Bruch bij testament. Zijn zoon Willem Wirich van Daun-Bruch verkoopt het graafschap in 1667 aan het hertogdom Lotharingen. Intussen wordt het graafschap van 1646 tot 1667 bezet door Philips Dietrich van [[graven van Manderscheid|Manderscheid-Kail]]. Hij baseert zijn aanspraken op zijn huwelijk met Elizabeth Amalia van Löwenhaupt, een achterkleindochter van Jan van Daun-Falkenstein.
 
Als hertog [[Frans I van het Heilige Roomse Rijk|Frans III Stefan van Lotharingen]] in 1736 afstand doet van het hertogdom Lotharingen, behoudt hij het graafschap Falkenstein. Daardoor komt het graafschap in een personele unie met het [[groothertogdom Toscane]]. Als zijn zoon Jozef II na de dood van Maria Theresia in 1780 de Oostenrijkse erflanden erft, wordt Falkenstein dus met de Habsburgse bezittingen verenigd. Ondanks de nabijheid van de Oostenrijke Nederlanden blijft het een afzonderlijke eenheid.