Mutual assured destruction: verschil tussen versies

 

Een belangrijk aspect van deze strategie is het hebben van een zogenaamde ''second strike capability''. Dit is de mogelijkheid om altijd met kernwapens terug te slaan. Hiervoor moet het onmogelijk zijn om in één klap alle kernwapens van een van de partijen te vernietigen. Een belangrijke schakel hierin vormden tijdens de Koude Oorlog de [[Atoomonderzeeër|kernonderzeeboten]] van onder anderen de [[Verenigde Staten]] en de [[Sovjet-Unie]]. Omdat deze [[onderzeeboot|onderzeeboten]] worden aangedreven met een [[kernreactor]], kunnen ze zeer lang onder water blijven. Daardoor hebben ze een grote [[actieradius]], zijn ze moeilijk te vinden en is het vrijwel onmogelijk ze snel allemaal te vernietigen. Door nu deze onderzeeboten uit te rusten met [[kernwapen]]s, kan men altijd met kernwapens terugslaan, ook als alle lanceerinrichtingen voor [[ICBM|intercontinentale raketten]] op het vaste land zouden zijn vernietigd.