Karolingische Rijk: verschil tussen versies

Het Frankische [[gewoonterecht]] wilde dat alle (wettige) zonen van een man (dus ook van een koning) een evenredig vaderlijk erfdeel zouden krijgen. De oudste zonen van Karel de Grote, zoals [[Pepijn van Italië]], stierven op jonge leeftijd, zodat hij zijn reusachtige rijk aan één enkele erfgenaam, [[Lodewijk de Vrome]], kon overdragen. Deze had echter meerdere zoons en zijn vrouw Judith stond erop dat ook haar zoon [[Karel de Kale]] een erfdeel zou krijgen. Er ontstond een broederoorlog, waardoor uiteindelijk het rijk verbrokkeld raakte. Dit gebeurde eerst in drie delen, vervolgens in vijf. De politieke versnippering werd dermate groot dat de inwoners onvoldoende bescherming werd geboden, vooral tegen invallen van [[Vikingen]] en [[Magyaren]]. Ze zochten hun heil bij plaatselijke krijgsheren, met als gevolg dat het koninklijk gezag werd ondermijnd. In het noorden van het Franse koninkrijk gaf dit in de [[10e eeuw]] het ontstaan aan drie belangrijke vorstendommen die afgezien van de formele leenverbintenis met de Franse koning over een relatief grote autonomie beschikten: [[Vlaanderen]], [[Normandië]] en [[Anjou (provincie)|Anjou]].