Friedrich Hebbel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Robbot (overleg | bijdragen)
k Robot-geholpen doorverwijzing: Realisme (kunststroming)
k linkfix met AWB
Regel 6:
 
Hebbels vader stierf reeds in 1827. De jonge Hebbel had weinig zin gehad in de handarbeid waartoe zijn milieu hem nillens willens had willen dwingen. Behept met een grote leergierigheid, las hij talloze boeken en werkte voor de parochievoogd. Hebbel was vastberaden los te breken uit het kleingeestige landbouwersmilieu waarin hij was opgegroeid, en zich op te werken in de maatschappij. Amalie Schoppe, een redactrice van een modeblad, bezorgde hem contacten met weldoeners die hem giften toestopten: op die manier kon hij verder naar school gaan. Elise Lensing, een naaister uit [[Hamburg]] met wie hij twee jong gestorven kinderen zou
krijgen, verschafte hem onderdak; met haar onderhield de jonge Hebbel een veelal wisselvallig bestaan. In 1836 studeerde hij een semester recht te [[Heidelberg (Duitsland)|Heidelberg]], dat zonder resultaat bleef. Van 1836 tot 1839 studeerde Hebbel in [[München]]; deze periode werd gekenmerkt door doffe ellende. Hij slaagde er niet in, een vaste baan te vinden: gedesillusioneerd en met een immense eigenzinnigheid vatte hij in maart 1839 een voettocht
aan van München naar Hamburg. Hebbels wilskracht was dermate sterk dat hij, toen zijn hond die hem vergezelde niet meer verder kon, hij het dier oppakte en de rest van de reis droeg. Dit is een notoire, tekenende passage uit het leven van Hebbel: zijn hond was hem dierbaarder dan
de mensen. In die tijd begon Hebbel zijn eerste toneelstukken te schrijven. ''Judith'', uit 1840, is een antwoord op [[Friedrich Schiller|Schillers]] ''Jungfrau von Orleans'', dat echter door [[Johann Nestroy|Nestroy]] geparodieerd werd, tot Hebbels niet geringe ontstemming. Hebbels ''[[Judith]]'' is een psychologiserend werk, dat de innerlijke tegenstrijdigheden van deze Bijbelse figuur exploreert. Nog in 1840 liet hij het te [[Berlijn]] opvoeren; de reacties waren gemengd maar zeer geïnteresseerd. Hij schreef daarop de komedie ''Der Diamant''.