Kavieng: verschil tussen versies

Als vanafVanaf [[2000]] heeft het een bevolkingsaantal van 10.600 inwoners.

Kavieng is de voornaamste haven voor Nieuw-Ierland, en heeft beide een handels- en touristische bestemming. Diverse duikverenigingen functioneren van afuit de stadhavenstad, als heteen gebied, dat bekend is voor [[duiksport]], beidebeiden voor natuurlijke lokaties enin wrakbezoekwrakbezoeken en -onderzoek van gezonken oorlogsmateriaal uit de [[Tweede Wereldoorlog]]. Er zijnliggen overal vliegtuig- en scheepswrakken inop de bodem van de haven van Kavieng aanwezig, alsook overal meerook in de nabijheid, in de relatief ondiepe lagunes.

De stad Kavieng heeft een vertegenwoordigend administratief lokatiecenterlokaal center, lokale overheden, kantoren, winkels, hotels (namelijk het Kavieng Hotel, befaamd voor zijn Vrijdagse Nacht-Zeevoedsel Buffet, de Malagan Beach Resort Hotel en de Kavieng Club, de voormalige "Colonial Club" in de stad), een hospital, de een algemene geneeskundige verzorging verschaffen, zoals ook kinderverzorging en chirurgische diensten, en een wekelijkse markt. Daar is ook nog het Papoea-Nieuw-Guinea OliebestuurOliehoofdbestuur van het land gevestigd.

Zichtbaar vanuit Kavieng zijn er vele eilanden van de [[archipel]] te zien, met daarbij liggendin de buurt Nieuw-Ierland en Nieuw Hanover, nu [[Lavongai]] genoemd, met inbegrip Nusa Lik-, Nusa Lawa-, en Nango eiland, welke eertijds de lokaties van de visconservering en vislevensmiddelen waren, in de jaren '60 en '70.

Het gebied werd voor het eerst gezien, verkend, en in kaart gebracht door Hollandse zeevaarders in [[1516]], maar het was niet eerder dan [[1900]], dat de stad gesticht werd door het Duitse koloniale bestuur. Ofschoon sommige van deze eilanden vrij vermogendwelvarend waren met de bewerking van [[kopra]] [[plantage]]s, deden die het goed deden.

Kavieng zelf, was toen maar een minimale nederzetting, met maar enkele inwoners van 80 zielen. Na de [[Eerste Wereldoorlog]], werd Kavieng een deel van Papoea-Nieuw-Guinea, en werd het onder bestuurscontrole geplaatst van [[Australië (land)|Australië]]. Dit resulteerde in het wegzendenwegsturen van Duitse [[missionaris]]sen. De Duitsers verloren alle greep vanop alle Duitse eigendommen in de stad. Uiteindelijk verloor [[Duitsland]] verloor al zijn koloniën na de Eerste Wereldoorlog.

Op [[21 januari]] [[1942]] kwam Kavieng onder een massale luchtbombardement door Japanse luchtstrijdkrachten. Diezelfde nacht werd de plaatselijke meerderheid van Australiërs geëvacueerd van Nieuw-Ierland. De Japanners vielen binnen en bezetten de eilanden op [[24 januari]]. Voor de volgende twee jaren, werden, om zo te zeggen, alle Europeanen, die verder nog op de eilanden waren, vermoordtgedeporteerd of omgebracht in kampen, door de Japanners. [[Schout-bij-nacht]] Ryukichi Tamura gaf orders tot het doden van alle Europese gevangenen in Kavieng, als er een immensemassale invasie van de Geallieerde strijdkrachten zou ondernomen worden. Dit was om een aanval van de Geallieerden te weerhouden, maar de Amerikanen vielen Papoea-Nieuw-Guinea toch aan, in maart [[1944]].

Als resultaat van de Japanse bezetting en nadien de daaropvolgende geallieerde invasie, werd daar als herdenking aan Wereldoorlog II in de stad, een bijzonder groot kanon geplaatst bovenop een [[bunker (verdedigingswerk)|bunker]] die aangrenst aan de Harbour Road. Ondanks het niet officiëel geopend is voor het publiek, heeft de bunker toch verscheidene toegelaten ingangen. Op het positieplateau bij het kanon, heeft men een uitgebreidt panoramisch zicht over de haven.