Versie van 11 okt 2007 01:58 bewerken Robbot (overleg \| bijdragen) bots 423.831 bewerkingen k Robot-geholpen doorverwijzing: Dissonantie ← Oudere bewerking		Versie van 11 nov 2007 12:33 bewerken ongedaan maken Falcongj (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 17.630 bewerkingen iets feitenlijker (is de meest jammervolste en smartelijkste cantate -> wordt wel gezien als de meest...). Reden: er is geen objectieve maatstaf voor jammervol en smartelijk, dus subjectief Nieuwere bewerking →
Regel 5: Deze cantate behoort tot de zogenoemde Kerstkring van het [[kerkelijk jaar]] die loopt van de 1ste [[Advent]]szondag tot de 4e zondag na [[Epifanie]] of Driekoningen. Daarna start de Paaskring omvattende 50 dagen voor en 50 dagen na [[Pasen]]. ~~De andere cantaten op en na Epifanie zijn:~~ * [[Sie werden aus Saba alle kommen]] (BWV 65) (op Epifanie) * [[Liebster Jesu, mein Verlangen]] (BWV 32) (eerste zondag na Epifanie) * [[Herr, wie du willt, so schicks mit mir]] (BWV 73) (derde zondag na Epifanie) * [[Jesus schläft, was soll ich hoffen]] (BWV 81) (vierde zondag na Epifanie) ==Tekst== Regel 29 ⟶ 23: ==Toelichting== "Mijn zuchten, mijn tranen"... isworsdt wel gezien als de jammervolste en smartelijkste uit geheel Bachs cantatewerk. De cantate zit vol ~~van~~met schrijnende akkoorden met onopgeloste [[dissonantie (muziek)\|dissonanten]] op de gewichtigste momenten van elke maat. De zangpartijen in deze niet aflatende klacht zit vol beladen [[interval\|intervallen]]: verminderende en overmatige [[secunde\|secunde]], de overmatige [[kwint]] en verminderde kwintsprongen. De val met een verminderende [[septiem]] is als een onzekere sprong in de duisternis, zonder vaste grond. Dit alles brengt de zanger tot radeloosheid en diepe smart met beken vol tranen.~~<br>~~ Dit zuchten, kreunen en klagen vertaalt zich bij Bach ook in de gerichte aanwending van het intstrumentarium: ~~Dit zuchten, kreunen en klagen vertaalt zich bij Bach ook in de gerichte aanwending van het intstrumentarium:~~ * de jachthoorn (oboe da caccia) staat in het eerste vers op zichzelf tegenover twee blokfluiten, de baslijn en de tenorstem; zijn eenzame partij lijkt op een niet aflatende tranenvloed * in het koor van vers drie veranderen de stijkers het zuchten (Seufzer) tot korte figuren van hoop: de duisternis van f kleine [[terts]] gaat wijken voor het hoopvolle licht van F grote terts

Meine Seufzer, meine Tränen: verschil tussen versies