|
'''Dominic Behan''' ([[Dublin]], [[1929]] - [[Glasgow]], [[3 augustus]] [[1989]]) was een Iers toneel-schrijver en song-writer,
Hij werd geboren in 1929 in een werkendefamilie klasuit familiede werkende klasse, in de binnenstad van [[Dublin]], [[Ierland (land)|Ierland]]. Zijn vader was Stephen Behan, die vocht in de [[Irish Republican Army ]]([[IRA]]) in de Anglo-Irish War. Zijn moeder nam hem mee op haar literaire tochten door de stad. Behan verliet de school toen hij dertien jaar oud was en volgde zijn vaders voetstappen in het huis-schilders bedrijfhuisschildersbedrijf.
In 1937, toen de familie verhuisde naar [[Crumlin]] werd Dominic lid van de
Fianna Éireann, de jeugd-organisatiejeugdorganisatie van de IRA en ging zijn eerste gedichten publiceren in het blad van de organisatie Fianna: the Voice of Young Ireland. In 1952 werd hij in Dublin gearresteerd in verband met politieke activiteiten.
Na zijn vrijlating trouwde hij met Josephine Quinn, de dochter van John Quinn, een meubelmaker uit [[Glasgow]], [[Schotland]]. Zij emigreerden naar Schotland waar Behan ging werken voor de [[British Broadcasting Corporation|BBC]].
Een biografie over zijn broer [[Brendan Behan]], verscheen in 1965, ''My Brother Brendan''.
In de zestigerjaren '60 en de zeventiger jaren'70 van de vorige eeuw schreef hij een aantal televisie-stukken
voor de Engelse [[televisie]] zoals ''Play for today'', ''Armchair Theatre'' en ''The Folk Singer'' (1972). Als song-writersongwriter blonk hij uit met ''The Patriot Game'', ''McAlpine's Fusilers'', ''Avondale'', ''The Merry Ploughboy'', ''Famine Song'' en ''Liverpool Lou''. ''Teems of Times'' was gedramatiseerd in de tachtiger jaren '80 en uitgezonden op RTÉ televisie.
Dominic overleed thuis in Glasgow, zestig jaar oud, op 3 Augustusaugustus 1989 kort na publicatie van zjn boek ''The Public world of Parable Jones''. Gedurende zijn leven had Behan meer dan 450 songs gepubliceerd.
== Zijn werken ==
| 