World Professional Darts Championship 2006

De Lakeside World Professional Darts Championship 2006 was de 29e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship en werd gehouden van 7 januari 2006 tot en met 15 januari 2006 in het Engelse Frimley Green. De World Professional Darts Championship kan worden gezien als het wereldkampioenschap voor de British Darts Organisation, BDO, een van de twee toonaangevende dartsbonden in de wereld. Hierdoor is dit toernooi het belangrijkste toernooi dat onderdeel uitmaakt van diezelfde BDO.

Prijzengeld bewerken

Mannen bewerken

Het totale prijzengeld bedroeg £211.000 (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats	Prijzengeld
Winnaar	£60.000
Runner-up	£25.000
Halvefinalist	£11.000
Kwartfinalist	£6.000
2e ronde	£4.250
1e ronde	£2.750

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £2.000:

161 - Martin Adams £667
161 - Mervyn King £667
161 - Paul Hanvidge £667

Vrouwen bewerken

Het totale prijzengeld bedroeg £12.000 (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats	Prijzengeld
Winnaar	£6.000
Runner-up	£2.000
Halvefinalist	£1.000
Kwartfinalist	£500

Verslag bewerken

Eerste ronde bewerken

Het toernooi stond vanaf het begin af aan in het teken van de mogelijke vijfde titel van Raymond van Barneveld. Hiermee zou hij de legendarische Eric Bristow kunnen evenaren. Van Barneveld startte echter niet overtuigend, maar wist zich wel via Brian Sørensen voor de tweede ronde te plaatsen. In de ronden daarna bleef Van Barneveld kwakkelen, voornamelijk met zijn dubbels, maar wist hij wel steeds de volgende ronde te bereiken, met een finaleplaats als gevolg.

De Lakeside begon echter met enkele verrassingen. Zo werden op de eerste dag al direct twee geplaatste spelers het slachtoffer van enkele ongeplaatste spelers. Tony Eccles kon het in de openingswedstrijd niet winnen van Per Laursen, terwijl Albertino Essers voormalig winnaar Ted Hankey de voet dwars zette. Ook de levende legende Andy Fordham overleefde de eerste ronde niet. Hij had al een matig voorseizoen, maar kon ook in Frimley Green niet overtuigen en werd verslagen door Simon Whitlock. Het hoogste gemiddelde in de eerste ronde werd gegooid door Mike Veitch die Fin Ulf Ceder versloeg. Ten slotte maakte de dartswereld kennis met een nieuw Nederlands talent. Jelle Klaasen wist Dennis Harbour te verslaan, nadat hij eerst met 2-0 in sets achter stond.

Tweede ronde bewerken

In de tweede ronde wisten vrijwel alle favorieten hun wedstrijden te winnen. Toch waren er twee wedstrijden waarvan de uitkomst op voorhand niet door veel mensen was voorspeld. Simon Whitlock gaf een voorsprong in sets weg tegen de Schot Paul Hanvidge die in de eerste ronde nog Co Stompé uitschakelde. Jelle Klaasen wist in de tweede ronde te winnen van de nummer 1 van de wereld, Mervyn King.

Kwartfinale bewerken

In de kwartfinale trad Jelle Klaasen aan tegen Paul Hogan die reeds Albertino Essers en Mareno Michels had verslagen. Klaasen kwam al snel op een 4-1-voorsprong, maar liet Hogan uiteindelijk toch terugkomen tot 4-4. De beslissende set werd echter gewonnen door Klaasen en kwam zo in de halve finale. Shaun Greatbatch overleefde voor het eerst in vijf jaar de eerste ronde van de Lakeside en wist nu door te dringen tot de halve finale omdat hij in de kwartfinale te sterk was voor Paul Hanvidge. De Engels-Schotse derby tussen Martin Adams en Mike Veitch werd beslist door de Engelsman die daarmee in de halve finale mocht aantreden tegen Raymond van Barneveld, die op zijn beurt Tony O'Shea wist te verslaan.

Halve finale bewerken

Jelle Klaasen was ondertussen de vierde Nederlander ooit die de halve finale op de Lakeside heeft weten te bereiken. In een korte periode bouwde hij een schare fans op en er werd zelfs al gesuggereerd dat hij weleens het toernooi kan winnen. Raymond van Barneveld was nog altijd in de race om zijn vijfde Lakeside-toernooi te winnen. In een herhaling van de finale van 2005 kwam Van Barneveld tot eenzelfde score als een jaar daarvoor in de finale en kwam hij niet in de problemen. Klaasen nam het vervolgens op tegen Shaun Greatbatch. Beiden maakten een voor hen tot dan toe zeer succesvol toernooi mee en beiden hadden niets te verliezen. Dankzij de ervaring was Greatbatch favoriet, echter de bookmakers dachten daar anders over. Klaasen begon voortvarend en overblufte Greatbatch in de eerste set met 3-0. Daarna nam de Engelsman het heft in handen en nam hij een 3-1 voorsprong en leek hij op weg naar een 4-1 tussenstand met de pauze. Klaasen bracht echter de ruststand op 3-2. Na de onderbreking was Klaasen op zijn best en had Greatbatch nauwelijks nog iets te vertellen. Hij won dan ook geen set meer en de allereerste compleet Nederlandse finale was een feit.

Finale bewerken

In de finale liep Jelle Klaasen uit tot 2-0. Daarna kwam Van Barneveld terug tot 2-2. Klaasen nam vervolgens een 3-2 voorsprong, maar toen de pauze aanbrak was de stand 3-3. Na de onderbreking nam Van Barneveld voor het eerst in de wedstrijd de leiding in sets. Klaasen bracht een set later de stand weer op 4-4 en ging door naar een 5-4 voorsprong, waarna het even later weer gelijk was. Op dat moment kwam Klaasen in een fase waarin hij weinig meer miste en Van Barneveld meer en meer problemen op zijn dubbels kreeg. Waar Van Barneveld faalde, strafte Klaasen dat direct af door leg na leg te winnen en Van Barneveld mompelend op zichzelf achter te laten. Bij een 6-5 voorsprong won Klaasen de twaalfde set met twee finishes boven de 100 punten, en was zodoende na Raymond van Barneveld de tweede Nederlander in de historie die de Lakeside wist te winnen. Ook was hij de tweede kwalificant die dit wist te bereiken en was hij hiermee de jongste winnaar van het toernooi aller tijden.

Bij de dames ging de finale net zoals enkele keren daarvoor tussen Trina Gulliver en Francis Hoenselaar. Trina Gulliver had al sinds de eerste keer dat de dames mee mochten doen (sinds 2001) alle edities van de Lakeside gewonnen en was zodoende nog altijd ongeslagen, totdat ze in deze finale terechtkwam. Hoenselaar daarentegen bereikte in veel van de vorige jaren eveneens de finale, waarin ze dan uiteindelijk het onderspit dolf tegen Gulliver. Ondanks een goed begin waar Hoenselaar enkele darts kreeg om de eerste set (die Gulliver begonnen was) te winnen, behield Gulliver de set en wist ze eveneens de tweede set te winnen, waarmee ze haar zesde Lakeside-titel veroverde.

Alle wedstrijden bewerken

Mannen bewerken

Eerste ronde (best of 5 sets) bewerken

Jelle Klaasen	Nederland	-	Dennis Harbour	Engeland	3 - 2
Mervyn King	Engeland	-	Brian Woods	Engeland	3 - 0
Mareno Michels	Nederland	-	Paul Hogan	Engeland	0 - 3
Ted Hankey	Engeland	-	Albertino Essers	Nederland	1 - 3
Shaun Greatbatch	Engeland	-	Niels de Ruiter	Nederland	3 - 2
Tony Eccles	Engeland	-	Per Laursen	Denemarken	2 - 3
Co Stompé	Nederland	-	Paul Hanvidge	Schotland	1 - 3
Simon Whitlock	Australië	-	Andy Fordham	Engeland	3 - 0
Martin Atkins	Engeland	-	Gerald Porter	Ierland	3 - 0
Martin Adams	Engeland	-	Darryl Fitton	Engeland	3 - 1
Ulf Ceder	Finland	-	Mike Veitch	Schotland	1 - 3
John Walton	Engeland	-	Stephen Roberts	Engeland	0 - 3
Ross Montgomery	Schotland	-	Vincent van der Voort	Nederland	1 - 3
Tony O'Shea	Engeland	-	Tony West	Engeland	3 - 1
Gary Robson	Engeland	-	Gary Anderson	Schotland	1 - 3
Raymond van Barneveld	Nederland	-	Brian Sørensen	Denemarken	3 - 0

Tweede ronde (best of 7 sets) bewerken

Jelle Klaasen	Nederland	-	Mervyn King	Engeland	4 - 2
Paul Hogan	Engeland	-	Albertino Essers	Nederland	4 - 2
Shaun Greatbatch	Engeland	-	Per Laursen	Denemarken	4 - 2
Paul Hanvidge	Schotland	-	Simon Whitlock	Australië	4 - 2
Martin Atkins	Engeland	-	Martin Adams	Engeland	3 - 4
Mike Veitch	Schotland	-	Stephen Roberts	Engeland	4 - 3
Vincent van der Voort	Nederland	-	Tony O'Shea	Engeland	0 - 4
Gary Anderson	Schotland	-	Raymond van Barneveld	Nederland	1 - 4

Kwartfinale (best of 9 sets) bewerken

Jelle Klaasen	Nederland	-	Paul Hogan	Engeland	5 - 4
Shaun Greatbatch	Engeland	-	Paul Hanvidge	Schotland	5 - 3
Martin Adams	Engeland	-	Mike Veitch	Schotland	5 - 2
Tony O'Shea	Engeland	-	Raymond van Barneveld	Nederland	3 - 5

Halve finale (best of 11 sets) bewerken

Jelle Klaasen	Nederland	-	Shaun Greatbatch	Engeland	6 - 3
Martin Adams	Engeland	-	Raymond van Barneveld	Nederland	2 - 6

Finale (best of 13 sets) bewerken

Jelle Klaasen	Nederland	-	Raymond van Barneveld	Nederland	7 - 5

Vrouwen bewerken

Kwartfinale (best of 3 sets) bewerken

Clare Bywaters	Engeland	-	Sabine Beutler	Zwitserland	2 - 0
Trina Gulliver	Engeland	-	Karen Littler	Engeland	2 - 0
Francis Hoenselaar	Nederland	-	Karen Lawman	Engeland	2 - 0
Karin Krappen	Nederland	-	Jan Robbins	Wales	0 - 2

Halve finale (best of 3 sets) bewerken

Clare Bywaters	Engeland	-	Trina Gulliver	Engeland	0 - 2
Francis Hoenselaar	Nederland	-	Jan Robbins	Wales	2 - 0

Finale (best of 3 sets) bewerken

Trina Gulliver	Engeland	-	Francis Hoenselaar	Nederland	2 - 0