Va, pensiero

compositie van Giuseppe Verdi

Va, pensiero sull'ali dorate (Nederlands: Vlieg, gedachte, op gouden vleugels), in het Nederlands meestal aangeduid als Slavenkoor, is de titel van een koor uit het derde bedrijf van de opera Nabucco van Giuseppe Verdi uit 1842, waarvan het libretto werd geschreven door Temistocle Solera. De tekst van het lied zou geïnspireerd kunnen zijn op psalm 137.[1] Hoewel niet zeker is dat Verdi dit ook beoogde, werd het lied (Oh mia patria sì bella e perduta! - O, mijn vaderland, zo mooi en zo verloren) het lijflied van de Italiaanse eenwording. Het lied is ook wel voorgesteld als volkslied van het Koninkrijk Italië[2]. Volgens de overlevering was de tekst van Va, pensiero het eerste dat Verdi onder ogen kwam van het libretto van deze opera.

Giuseppe Verdi

Tekst bewerken

 
partituur
Italiaans
Nederlandse vertaling

Va, pensiero, sull'ali dorate;
va, ti posa sui clivi, sui colli,
ove olezzano tepide e molli
l'aure dolci del suolo natal!

Del Giordano le rive saluta,
di Sionne le torri atterrate...
Oh mia patria sì bella e perduta!
Oh membranza sì cara e fatal!

Arpa d'or dei fatidici vati,
perché muta dal salice pendi?
Le memorie nel petto raccendi,
ci favella del tempo che fu!

O simile di Sòlima ai fati
traggi un suono di crudo lamento,
o t'ispiri il Signore un concento
che ne infonda al patire virtù. (3x)
Al patire virtù!

Ga, gedachte, op uw gouden vleugels;
ga, strijk neer op de hellingen, op de heuvels,
waar lauw en zacht
de zoete briesjes van de geboortegrond geuren!

Groet de oevers van de Jordaan,
de verwoeste torens van Zion...
O mijn vaderland, zo schoon en verloren!
O gedachtenis, zo dierbaar en noodlottig!

Gouden harp van de profetische zieners,
waarom hangt gij zwijgend aan de wilg?
Ontsteek de herinneringen weer in onze borst,
verhaal ons van de tijd die was!

Of hef een klank van bitter geweeklaag aan,
overeenkomstig het lot van Solima [= Jeruzalem],
of laat de Heer u inspireren tot een harmonie
die ons kracht voor het lijden inboezemt. (3x)
Kracht voor het lijden!

Bewerkingen bewerken

Sissi-scène bewerken

Het lied komt voor in een beroemde scène in de speelfilm Sissi – De woelige jaren (1957). De scène vertolkt dat in Milaan een galaconcert wordt gegeven ter ere van het keizerlijk paar (Sissi en haar man Franz Josef) dat daar op bezoek is. Uit protest tegen de Oostenrijkse overheersing laat de lokale adel echter verstek gaan en men stuurt bedienden als plaatsvervangers. Deze heffen demonstratief het Slavenkoor aan.