George Bernard Dantzig (Portland, 8 november 1914 – Stanford, 13 mei 2005) was een Amerikaanse wiskundige. Hij wordt beschouwd als "vader van de lineaire programmering" door zijn introductie van het simplexalgoritme.
| George Dantzig
|
| George Bernard Dantzig
|
|
Gerald R. Ford reikt een prijs uit aan George Dantzig tijdens de National Medal of Science Awards Ceremony, 1976
|
| Algemene informatie
|
| Land
|
Verenigde Staten van Amerika
|
| Geboortenaam
|
George Bernard Dantzig
|
| Geboortedatum
|
8 november 1914
|
| Geboorteplaats
|
Portland
|
| Overlijdensdatum
|
13 mei 2005
|
| Overlijdensplaats
|
Stanford
|
| Doodsoorzaak
|
diabetes
|
| Begraafplaats
|
Los Gatos Memorial Park
|
| Wijze van overlijden
|
natuurlijke dood
|
| Werk
|
| Beroep
|
wiskundige, informaticus, statisticus
|
| Werkveld
|
theorie van de berekeningen, lineair programmeren
|
| Werkgever(s)
|
Universiteit van Californië - Berkeley, Stanford-universiteit, Bureau of Labor Statistics, United States Air Force, United States Department of Defense, RAND Corporation
|
| Bekende werken
|
simplexmethode, Dantzig–Wolfe decomposition, Dantzig selector, Q4060669
|
| Promovendi
|
Roger Wets, S. Thomas McCormick, Thomas L. Magnanti, Ellis L. Johnson, Richard Cottle, Alfredo Noel Iusem, Alan Tucker, Yinyu Ye, Eric Horvitz, Ilan Adler, John Roberts Birge, Craig Tovey, Richard Maurice Van Slyke, David Paul Morton, Samirendra Mohan Sinha, B. Curtis, Chang Yu, Stephanie Ann Leichner, Saul Irving Gass, Ronald Edward Davis, Irvin Lustig, Kurt M. Anstreicher, Muhamed Aganagic, Philip Gager Abrahamson, Jeffrey Minoru Adachi, Earl Jennings Bell, Jr., James Harold Bigelow, Pierre F. De Mazancourt, Gregory Chase Dobson, Mostafa Mohamed Nabih El Agizy, Robert Entriken, Robert Harold Fourer, Hui Hu, Peter Lawrence Jackson, Stepan Karamardian, Edward Seymour Klotz, Hiroshi Konno, Alamuru Syamagopala Krishna, Robert Hemstreet Leary, Steven Frederick Maier, Vincent John Nicholson, André François Perold, John Charles Pisa, Mark Q. Prindiville, Paul Rech, Dan Martin Scott, John Charles Stone, Mukund Narain Thapa, Carlos Winkler-Piwenka, Robert James Wittrock, Richard Dietrich Wollmer, Michel Sakarovitch, Romesh Saigal
|
| Studie
|
| School/universiteit
|
Universiteit van Michigan, Universiteit van Californië - Berkeley, Cardozo Education Campus, Universiteit van Maryland
|
| Promotor
|
Jerzy Neyman
|
| Kunst
|
| Beïnvloed door
|
Wassily Leontief
|
| Militair
|
| Conflict
|
Tweede Wereldoorlog
|
| Familie
|
| Vader
|
Tobias Dantzig
|
| Persoonlijk
|
| Etniciteit
|
Joden
|
| Talen
|
Engels
|
| Diversen
|
| Lid van
|
National Academy of Sciences, American Academy of Arts and Sciences, Institute of Mathematical Statistics, Econometric Society
|
| Prijzen en onderscheidingen
|
Harold Pender Award (1995),[1] Harvey Prize (1985),[2][3] National Medal of Science (1975)[3]
|
|
|
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie hier bewerken.
|
In 1936 behaalde hij een bachelordiploma in wiskunde en fysica aan de Universiteit van Maryland. Hij behaalde zijn masterdiploma in wiskunde aan de Universiteit van Michigan. In 1946 behaalde hij een doctoraat (Ph.D.) aan de Universiteit van Californië, Berkeley onder begeleiding van Jerzy Neyman. De Universiteit van Maryland schonk hem een eredoctoraat in 1976.
Aan de basis van zijn vinding van het Simplexalgoritme lag een misverstand in zijn studententijd. Dantzig kwam te laat op college en zag twee vergelijkingen op het bord staan. Hij nam ze over in de veronderstelling, dat het huiswerk betrof. Na een paar dagen blokken leverde hij zijn oplossingen in. Een stomverbaasde prof. Neyman las Dantzigs antwoorden op twee al decennia als onoplosbaar beschouwde formules en wijdde er een wetenschappelijke publicatie aan. Dantzig zelf greep op deze denkoefeningen terug toen hij in oorlogstijd bij de luchtmacht werkte, waar gezocht werd naar efficiencymaatregelen om de vele zware taken binnen het budget te kunnen uitvoeren.[4]
| Bronnen, noten en/of referenties
|
