Ewerdt Hilgemann

Ewerdt Hilgemann
	Cerberus (2000) in Berlijn
Persoonsgegevens
Volledige naam	Ewerdt Hilgemann
Geboren	21 februari 1938
Geboorteland	Duitsland
Beroep(en)	Beeldhouwer
Oriënterende gegevens
Stijl(en)	Geometrisch-abstract, conceptuele kunst
	RKD-profiel
	Website
Portaal	Kunst & Cultuur

Ewerdt Hilgemann (Witten, 21 februari 1938) is een Duitse, in Nederland werkzame, beeldhouwer.^[1]

Leven en werk bewerken

Ewerdt Hilgemann (1938) werd geboren in Witten, Duitsland en na een korte studieperiode aan de Westfälische Wilhelms-Universität in Münster volgde hij een studie aan de Werkkunstschule van de Saarland Universiteit (Saarbrücken). In de jaren zestig ontving hij diverse werkbeurzen, onder andere van de Aldegrever Gesellschaft voor een werkperiode bij Kätelhöhn Drukkerij in Wamel. In 1963 was hij werkzaam in de kunstenaarskolonie Asterstein in Koblenz en van 1969 tot 1970 in de kunstenaarskolonie Halfmannshof in Gelsenkirchen. In deze periode exposeerde Hilgemann op verschillende plaatsen in Europa, voordat hij in 1970 naar Gorinchem, Nederland verhuisde. Van 1977 tot 1998 doceerde hij conceptontwikkeling aan de afdeling Beeldhouwen van de Willem de Kooning Academie in Rotterdam. Van 1975 tot 1984 had hij een atelier in het Italiaanse Carrara. Sinds 1984 woont en werkt Hilgemann in Amsterdam. Zijn werkplaats bleef in Hardinxveld-Giessendam, bij Gorinchem.

Hilgemanns werk uit de jaren zestig concentreerde zich op wandreliëfs bestaande uit houten staafjes en op seriële, minimalistische installaties (“Space Structures”) van grote polyester- en stalen buizen. In de jaren zeventig volgden reliëfs en houten abstract-geometrische sculpturen, gebaseerd op rasters en de kubusvorm. Vanaf de jaren tachtig kwam een omslagpunt in zijn denken en maakte Hilgemann zijn eerste fotografische werk, ‘Random Sculptures’ (voor herman de vries), gevolgd door een reeks van gezaagde granieten keien, bijvoorbeeld verwijzend naar de maximale kubus die in zo'n steen mogelijk was, terwijl hij alle delen liet zien ("Boulder with 3 Segments (90°)", 1981).^[2]

In 1982 rolde Hilgemann, voor het eerst in aanwezigheid van publiek, een gepolijste marmeren kubus (150x150x150cm) naar beneden vanuit de Carrara-groeve waar Michelangelo al zijn marmer haalde. Het resultaat was een bekraste en aangeslagen kubus, maar deze verloor zijn originele vorm niet.^[3] Een jaar later bracht hij twee gepolijste marmeren bollen tot explosie, wat resulteerde in een berekend aantal stukken (3 delen in wit Carrara-marmer en 9 delen bij de versie in donker Bardiglio-marmer). In 1983 maakte hij ook zijn eerste kubus van gelast staal, die hij tijdens het sculptuur-symposion Oost-West Forum in Dordrecht van het dak van een verlaten fabriek neer beneden gooide. De 'geplande vernietiging' van deze sculpturen zijn grotendeels afhankelijk van het toeval. Dit laatste kan echter ook van tevoren worden ingecalculeerd door de omstandigheden te bepalen. Volgens Hilgemann is dit eveneens van toepassing bij de zogeheten Implosion Sculptures, waarmee de kunstenaar in 1984 begon en waarmee hij zich tot op de dag van vandaag bezighoudt.^[4] De geometrische, roestvrijstalen vormen worden door een pomp (of met behulp van water) leeggezogen. Door de luchtdruk bezwijkt het object, wat resulteert in een nieuwe gedaante, waarvan de oorspronkelijke vorm echter nog steeds zichtbaar is.^[5] De meest gebruikte vormen zijn kubussen, vierkante zuilen en piramides.

In 2014 werd Hilgemann uitgenodigd door het Park Avenue Sculpture Committee om zijn werk voor een periode van drie maanden op de middenberm van de Park Avenue in New York te tonen.^[6] Voor deze omgeving maakte Hilgemann nieuwe sculpturen voor zeven locaties tussen de 52e en de 67e straat, alle sculpturen van roestvrijstaal in verschillende samenstellingen, enkele stukken, of groepen van twee of meer.

Het Kröller Müller Museum in Otterlo weidde onder de titel 'Ewerdt Hilgemann, Work in progress 1959-2020' een solotentoonstelling aan de kunstenaar in 2020. Door de COVID-19 problematiek werd deze verlengd tot in het najaar van dat jaar. Het museum verwierf ook zes werken van de kunstenaar.

Werken in de openbare ruimte (selectie) bewerken

2021 Threesome, EUREF Campus, Berlijn, Duitsland^[7]
2020 Three of a kind, Smalley Beeldentuin, Los Angeles, Californië^[8]
2017 Imploded pyramid, Grugapark, Essen, Duitsland^[9]
2014 Imploded Cube, Kröller-Müller Museum, Otterlo^[10]
2014 Imploded Cube, Kunsthalle Bremen, Duitsland
2011 Three Graces, Bad Soden, Duitsland
2006 Quint, Hervormd Lyceum Zuid, Amsterdam
2000 Cerberus, Investment Bank Berlin, Duitsland
1996 Imploded Cube, Il-San Sculpture Park, Ko-Yang City, Korea
1992 Fountain, Gemeente Ingolstadt, Duitsland
1992 Delft Implosion, Technische Universiteit Delft, Nederland
1989 Tension, Gemeente Rotterdam, Nederland^[11]
1987 Birth, Gemeente Heemstede, Nederland
1966 Rolling Cube, Gemeente Sion, Zwitserland
1986 Natura Artis Magistra, Universiteit Nijmegen, Nederland
1986 Imploded Column (Elblag Implosion), Elblag, Polen
1985 Imaginary Landscape, IWO, Amsterdam, Nederland
1985 Exploded Sphere, Beeldenpark, Dordrecht, Nederland
1979 Field of 32 Cubes, Gemeente Brielle, Nederland
1978 Kubusstructuur 1 + 2 = 3, Gemeente Gorinchem, Nederland
1974 Three equal volumes, Gemeente Gorinchem, Nederland
1972 Kubusstructuur, Gemeente Gorinchem, Nederland, zie Lijst van beelden in Gorinchem
1969 Ruimtestructuur, Gemeente van Amsterdam, Nederland

Ruimtestructuur (1969). Bijlmerpark, Amsterdam
Kubusstructuur (1972). Gorinchem
Drie gelijke volumes (1974). Baksteen. Gorinchem
Exploded Sphere (1983). Carrara Marmer. Dordrecht
Kubusstructuur 1 + 2 = 3 (1978). Gorinchem
Twee implosie sculpturen (2023). Landgoed Annigahof, Zwolle

Collecties (selectie) bewerken

Internationaal:

Louisiana Museum of Modern Art, Humlebæk (DK); Kunsthalle Bremen, Bremen (D); Museum für Konkrete Kunst, Ingolstadt (D); Museum Abteiberg, Mönchengladbach (D); Museum im Kulturspeicher, Würzburg (D); Elgiz Museum van Hedendaagse Kunst, Istanboel (TR)^[12]

In Nederland:

Museum voor Moderne Kunst, Arnhem; Dordrechts Museum, Dordrecht; Van Abbemuseum, Eindhoven^[13]; Gorcums Museum, Gorinchem; Groninger Museum Groningen; Bonnefantenmuseum, Maastricht; Kröller-Müller Museum, Otterlo, Nederland^[14]

Literatuur bewerken

Saul Ostrow, in cat. EH / Ewerdt Hilgemann, ‘Elemental Force’, 2015, Art Affairs, Amsterdam, ISBN 978-90-73985-00-1
Katherine Hahn, in aRude Magazine, ‘Ewerdt Hilgemann: Interview’, 2014, New York
Uwe Rüth, in cat. Ewerdt Hilgemann: Bodies of Work, ‘Ewerdt Hilgemann’s Aesthetic of Life’, 2009, Art Affairs, Amsterdam ISBN 978-90-73985-07-0
Piet Augustijn, in cat. Inside Out, ‘Ewerdt Hilgemann en de natuur als medescheppende kracht’, 2003, Gorcums Museum, Gorinchem ISBN 978-90-73985-07-0
Frans Jeursen, in magazine Art-nl, ‘Ewerdt Hilgemann: the air-smith from Dortmund’, 2003, Amsterdam
Joel Fisher, in cat. Ewerdt Hilgemann: In Situ, 2001, Art Affairs, Amsterdam, ISBN 90-73985-05-6
Cees de Boer, in cat. Ewerdt Hilgeman: In Situ, ‘from: A letter to the Mondriaan- huis, Amersfoort’, 2001, Art Affairs, Amsterdam
Burkhard Brunn, in Frankfurter Rundschau, ‘Würfels Ende – Sichtbar gemachter Druck’, 1998, Frankfurt
Bozena Kowalska, in cat. Ewerdt Hilgemann: 1980-1990, ‘Poet of creative destruction’, 1998, Art Affairs, Amsterdam, ISBN 90-73985-01-3
Getulio Alviani, in invite Ewerdt Hilgemann, ‘Dal previsto all’imprevedibile’, 1997, Vismara Arte, Milaan
Paul Hefting, in Elsevier, ‘De Eigen Ruimte, Beeld- houwkunst na 1945’, 1996, Amsterdam/ Brussel
Anneliese Knorr, in Mitteilungen #2, ‘Momente der Wahrheit: Ewerdt Hilgemanns Pendeln zwischen Planung und Zufall’, 1996, Kunstverein Gelsenkirchen im Museum, Buer
Eugen Gomringer, in cat. Hilgemann: Implosions, ‘Transformationen in Raum und Zeit – Die Implosionen’, 1995, Museum für Konkrete Kunst, Ingolstadt
Cees de Boer, in cat. Hilgemann: Implosions, ‘The Landscape That We Call Our Body’, 1995, Museum für Konkrete Kunst, Ingolstadt
Clemens Krümmel, in Aus dem Würfel- museum: Eine Führung, 1990, Karl Ernst Osthaus- Museum, Hagen
Charlotte Sabroe, in cat. Louisiana: The Collection and Buildings, ‘Constructivism’, 1988, Museum of Modern Art, Humlebaek
A.P. de Stigter, in Quad 7/8, ‘Hilgemann: Brutal Sculptures’, 1984, Frits Bless, Maarssen
Willy Rotzler, Konstruktive Konzepten, 1977, ABC Verlag, Zürich, ISBN 3-85504-037-0
Jean Leering, in Ricerca contemporanea 4, ‘Programmi sistematici’, 1975, Vanni Scheiwiller, Milaan
Rudi Fuchs, in About Hilgemann, ‘Dividing with system and dialectics’, 1973 Gorinchem
Manfred Fath, in Systematische Programme: Ad Dekkers, Ewerdt Hilgemann, Jan Schoonhoven, herman de vries, 1973, Städtische Kunstsammlungen, Ludwigshafen

Externe link bewerken

Website van de kunstenaar

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
↑ Saul Ostrow 'Elemental Force' (p. 76) in cat. EH - Ewerdt Hilgemann, Amsterdam, 2015. ISBN 978-90-73985-00-1
↑ Rolling Cube 1982 (ingekorte video). Gearchiveerd op 17 januari 2022. Geraadpleegd op 17 januari 2022.
↑ Saul Ostrow 'Elemental Force' (pp. 77-78) in cat. EH - Ewerdt Hilgemann, Amsterdam, 2015. ISBN 978-90-73985-00-1
↑ "Duitse kunstenaar laat kubus imploderen op Falconplein (Antwerpen)", Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 6 november 2023. "Met een pomp werd de kubus van 1,78 meter hoog, wat precies de lengte is van de kunstenaar, en 450 kilogram zwaar vacuüm getrokken. Door de implosie verandert de kubus langzaam maar zeker in een verwrongen werk. “Ik weet niet precies hoelang ik wacht om de pomp af te koppelen. Ik stop op het moment dat ik vind dat de vorm goed is”, zei Ewerdt Hilgemann voor de start."
↑ Park Ave Project
↑ Hilgemann-Skulptur „Threesome“ Offiziell Enthüllt. EUREF-Campus. Gearchiveerd op 7 oktober 2022.
↑ Three Of A Kind, 2017 (Horizontal #1). Smalley Sculpture Garden. Gearchiveerd op 17 januari 2022.
↑ Essener Grugapark erhält neue Großskulptur, Westdeutsche Allgemeine Zeitung vom 26. Oktober 2017. Gearchiveerd op 18 januari 2022.
↑ EWERDT HILGEMANN. Kröller-Müller Museum. Gearchiveerd op 29 juni 2022.
↑ Hilgemann in de Openbare Ruimte, Rotterdam. Gearchiveerd op 16 maart 2016.
↑ Hilgemann in museumcollectie, Elgiz Museum.
↑ Hilgemann in museumcollectie Van Abbemuseum.
↑ Live implosie 21 november 2014 Kröller-Müller Museum.

Zie de categorie Ewerdt Hilgemann van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis

[2] Saul Ostrow 'Elemental Force' (p. 76) in cat. EH - Ewerdt Hilgemann, Amsterdam, 2015. ISBN 978-90-73985-00-1

[3] Rolling Cube 1982 (ingekorte video). Gearchiveerd op 17 januari 2022. Geraadpleegd op 17 januari 2022.

[4] Saul Ostrow 'Elemental Force' (pp. 77-78) in cat. EH - Ewerdt Hilgemann, Amsterdam, 2015. ISBN 978-90-73985-00-1

[5] "Duitse kunstenaar laat kubus imploderen op Falconplein (Antwerpen)", Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 6 november 2023. "Met een pomp werd de kubus van 1,78 meter hoog, wat precies de lengte is van de kunstenaar, en 450 kilogram zwaar vacuüm getrokken. Door de implosie verandert de kubus langzaam maar zeker in een verwrongen werk. “Ik weet niet precies hoelang ik wacht om de pomp af te koppelen. Ik stop op het moment dat ik vind dat de vorm goed is”, zei Ewerdt Hilgemann voor de start."

[6] Park Ave Project

[7] Hilgemann-Skulptur „Threesome“ Offiziell Enthüllt. EUREF-Campus. Gearchiveerd op 7 oktober 2022.

[8] Three Of A Kind, 2017 (Horizontal #1). Smalley Sculpture Garden. Gearchiveerd op 17 januari 2022.

[9] Essener Grugapark erhält neue Großskulptur, Westdeutsche Allgemeine Zeitung vom 26. Oktober 2017. Gearchiveerd op 18 januari 2022.

[10] EWERDT HILGEMANN. Kröller-Müller Museum. Gearchiveerd op 29 juni 2022.

[11] Hilgemann in de Openbare Ruimte, Rotterdam. Gearchiveerd op 16 maart 2016.

[12] Hilgemann in museumcollectie, Elgiz Museum.

[13] Hilgemann in museumcollectie Van Abbemuseum.

[14] Live implosie 21 november 2014 Kröller-Müller Museum.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]