Eric Johnson (gitarist)
Eric Johnson (Austin (Texas), 17 augustus 1954) is een Amerikaanse gitarist en componist. Hij is bekend om zijn instrumentale rock, waar hij regelmatig jazz, fusion, New Age, en Country & Western samenbrengt.[1]
| Eric Johnson | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 17 augustus 1954 | |||
| Geboorteplaats | Austin
| |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1986 - heden | |||
| Genre(s) | Rock, instrumentale rock, new age | |||
| Beroep | Gitarist, Componist, Producer | |||
| Verwante artiesten | G3, Alien Love Child, Electromagnets | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| Bekende instrumenten | ||||
| Fender Eric Johnson Signature Stratocaster | ||||
| ||||
Hij heeft een distinctieve stijl, waarin hij vaak arpeggio's gebruikt in afwisseling met een haast onnatuurlijk gebruik van de pentatonische toonladder. In 1987 kreeg hij een Grammy Award voor zijn album Tones. Cliffs of Dover uit zijn album Ah Via Musicom werd ook bekroond met een Grammy, dit in 1992. Typerend is ook dat hij slaggitaarpartijen door een helder klinkende Fender-versterker speelt terwijl hij zijn solo’s door een donker klinkende Marshall "plexi" speelt. Dat laatste geluid is sterk geïnspireerd Eric Clapton’s "woman tone" (Blues Breakers en Cream periode).[2]
Solo-albums bewerken
- Seven Worlds (1978, heruitgave 1998)
- Tones (1986)
- Ah Via Musicom (1990)
- Venus Isle (1996)
- Souvenir (2002)
- Bloom (2005)
- Up Close(2010)
Overige albums bewerken
- The Electromagnets (1975, The Electromagnets)
- Christopher Cross (1979, Christopher Cross)
- G3 Tour Live in Concert (1997, Joe Satriani, Steve Vai, Eric Johnson)
- Live and Beyond (2000, Alien Love Child)
Externe link bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|