Bernhard (Karolingen)
Bernhard (ca. 725 - 787[1]) was een halfoom van Karel de Grote en een belangrijk edelman in zijn rijk. Hij was de zoon van Karel Martel en zijn minnares Ruodhaid.[2]
Bernhard was graaf en abt van Saint-Quentin en hofmeier van Austrasië, Neustrië en Bourgondië. Hij was legeraanvoerder van Karel de Grote tijdens de campagne tegen de Longobarden (773 - 774).[3] Bernhard leidde zijn leger over de Grote Sint-Bernhardpas, terwijl Karel zelf over de Mont Cenis trok. Door deze omtrekkende beweging werd de verdediging van de Longobarden omzeild en konden de Franken hun koninkrijk eenvoudig veroveren.
Huwelijken en kinderen bewerken
In zijn eerste huwelijk was Bernhard getrouwd met een onbekende Frankische vrouw en had bij haar een zoon:[4]
- Adalardus (ca. 751 - 2 januari 826), een belangrijk politicus onder Lodewijk de Vrome en Lotharius I en abt van Corbie.
In zijn tweede huwelijk was Bernhard getrouwd met een onbekende Saksische vrouw. Zij kregen de volgende kinderen:
- Wala (ca. 772 - 31 augustus 836),[5] eveneens een belangrijk politicus onder Lodewijk de Vrome en Lotharius I, net als zijn halfbroer gedwongen in het klooster getreden en zijn opvolger als abt van Corbie
- Theodrada, gehuwd met de Saksische edelman Isanbarth. In 810 abdis van de Maria abdij te Soissons
- Gundrada
- Bernhard (ca. 776 - 821), monnik in Corbie
- Ida (volgens sommige bronnen de moeder van Bernhard van Italië, hoewel dat door verwantschap met diens vader niet erg waarschijnlijk is)
Noten bewerken
- ↑ Annales Moselleni ad annum 787 (= G.H. Pertz (ed.), Monumenta Germaniae Historica, Scriptores XVI, Hannover, 1859, p. 495).
- ↑ Genealogia comitum Flandrensium (= Monumenta Germaniae Historica, Scriptores IX, p. 302: "Karolus senior et dux genuit Pipinum, Karlomannum, Griphonem et Bernardum ex regina; Remigium et Geronimum ex concubina").
- ↑ Annales regni Francorum ad annum 773 (= G.H. Pertz (ed.), Monumenta Germaniae Historica, Scriptores I, Hannover, 1826, p. 150: "et perrexit ipse per montem Caenisium et misit Bernehardum avunculum suum per montem Iovem cum aliis eius fidelibus"), Chronicon Moissiacensis ad annum 770 (= Idem, p. 295: "cui praefecit Bernardum avunculum suum, cum ceteris fidelibus per Iovis montem in Italia intrare praecepit.").
- ↑ Paschasius Radbertus, Vita Adalhardi.
- ↑ Annales regni Francorum ad annum 773 (= G.H. Pertz (ed.), Monumenta Germaniae Historica, Scriptores I, Hannover, 1826, p. 150: "et perrexit ipse per montem Caenisium et misit Bernehardum avunculum suum per montem Iovem cum aliis eius fidelibus"), 812 (= Idem, p. 199[dode link]: "Walanem filium Bernhardi patruelis sui").
Bronnen, noten en/of referenties
|