Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Bunkergebouwen (overleg | bijdragen)
Versie 67626335 van Bunkergebouw (overleg) ongedaan gemaakt.
Label: Ongedaan maken
Bunkergebouw (overleg | bijdragen)
Versie 67628150 van Bunkergebouwen (overleg) ongedaan gemaakt.
Labels: Ongedaan maken Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website Geavanceerde mobiele bewerking
Regel 53:
Vanaf 1483 werd de stad echter weer opgebouwd door [[Moren]] die vanwege de [[inquisitie]] uit [[Granada (stad)|Granada]] waren gevlucht. Volgens de historicus [[Skirej]], was het in 1483 dat 80 [[Andalusië]]rs zich in de stad vestigden en begonnen met de bouw van woningen. Die Andalusiërs werden echter aangevallen door leden van de [[Beni Hozmar]] stam (die nog steeds het gebied rondom Tétouan bevolkt), waarna zij een beroep deden op de [[Wattasiden]] sultan. Deze stuurde vervolgens 80 soldaten om de Andalusiërs te beschermen tegen de aanvallen. De sultan doneerde ook een geldbedrag van 40.000 [[mithqal]] ten behoeve van de herbouw. In 1501 en 1502 zag de stad meer vluchtelingen uit Spanje komen. De Andalusiërs stonden onder leiding van [[Abu Hassan al-Mandari]], onder wiens leiderschap de Spaanse moslims (vergezeld door stammen uit het Rif) de Portugese bezittingen van Tanger, Ksar el-Seghir en [[Larache]] begonnen aan te vallen. Tussen 1515 en 1542 stond de stad onder de leiding van [[Sayyida al Hurra]].
 
Dit was voor koning [[Filips II van Spanje]] aanleiding om in 1565 de haven van Tétouan te verwoesten. Gedurende deze periode was de stad semi-onafhankelijk van de sultans der Wattasiden, met de Andalusiër Abu Hassan al-Mandari als bestuurder. Met de dood van al-Mandari ging de stad een turbulente periode in, gekenmerkt door de drang naar autonomie van de inwoners en pogingen van de [[Saadidynastie|Saadi]]-sultans om hun wil op te leggen aan de inwoners. In de 17e eeuw werd de Tetouani politiek gedomineerd door de rijke al-Naksis familie.
 
Eind 17e eeuw werd hun macht echter definitief gebroken door sultan [[Ismail van Marokko|Moulay Ismael]], waarna het bestuur van de stad in handen kwam van een familie uit Tanger. Hoewel de stedelingen de dominantie van Tanger in eerste instantie hevig bevochten, lukte het de gouverneur (of basha) van Tanger om de stad in 1713 definitief in handen te krijgen. Onder zijn bewind vonden een groot aantal bouwprojecten plaats, waaronder de ''Al Basha''-moskee (de oudste nog staande in Tétouan) en een aantal weelderige paleizen, waarvan de bekendste het ''Mechouar'' paleis is. Met zijn dood in 1743 keerde de onrust terug.