Mislukte wapendropping bij Lunteren: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 38:
Bij de dropping waren ongeveer 45 man betrokken. De leiding was in eerste instantie in handen van [[Menno de Nooij]], wiens broer [[Paul de Nooij|Paul]] ook aanwezig was. Later werd het bevel overgenomen door [[Jan Rietveldt]]. De deelnemers kwamen van de verschillende [[Binnenlandse Strijdkrachten|BS-afdelingen]]: Ede, [[Manen (Ede)|Maanderbuurt]], [[Bennekom]], Lunteren en vijf man van de groep-De Vries. Op de avond van 8 maart 1945 viel het de [[Nederlandse Landwacht|landwachter]] Hendrik Jonker die aan de Goorsteeg woonde, en diens vriend Klaas Dekker, op dat er veel personen onderweg waren op de normaal nogal rustige weg. Zij waarschuwden de Ortskommandant van Lunteren - die er meteen patrouilles op uitzond - om de toegangswegen naar het gebied af te grendelen.
 
Na afloop van de dropping arresteerden zij vijf man van de groep uit Ede-dorp; vier van de groep Van Spankeren en vijf leden van de groep uit Bennekom. [[Piet Rombout]] slaagde er in eerste instantie in te ontsnappen, maar werd een dag later alsnog aangehouden. De verzetslieden die er wel in waren geslaagd het gebied te verlaten, maakten zich na afloop ongerust over het lot van de anderen. [[Jo Kelderman]] werd er vanuit Lunteren op uit gestuurd op poolshoogte nemen, maar werd vervolgens zelf ingerekend. [[Jan van Ewijk (verzetsman)|Jan van Ewijk]] en [[Barend van Geerenstein]], twee leden van de groep uit Lunteren, hadden de benen genomen nadat zij schoten hoorden. Een dag later gingen zij terug om het paard en wagen op te halen, waarmee de wapens zouden worden vervoerd. Daarbij werden ze alsnog ingerekend.<ref>Verduijn (2018), p.26</ref>
 
Aan Duitse zijde waren onder andere [[Ries Jansen (collaborateur)|Ries Jansen]], [[Friedrich Enkelstroth]] en [[Arno Huhn]] bij de actie betrokken.