Tariq ibn Zijad: verschil tussen versies

Tariq ibn Zijad nam onderleiding van [[Moessa bin Noessair]] zevenduizend man voetvolk, grotendeels Berbers, maar ook achthonderd Arabische krijgers te paard<ref>''Akhbār majmūa'', p. 21 of Spanish translation, p. 6 of Arabic text.</ref> mee en waagde de oversteek in 711 naar Spanje met de steun van de Byzantijnse exarch van [[Ceuta]], [[Julianus (Ceuta)|Julianus]]. Ze gingen aan land in Carteia in de [[Baai van Algeciras]], nabij [[Gibraltar]]. Deze laatste plek is vernoemd naar Tariq en is de verbastering van ''Jabal Tariq'', wat de berg van Tariq in het Arabisch betekent. Nadat de troepen geland waren op de Spaanse kust, besloot Tariq volgens westerse geschiedschrijving en niet ondersteund door enig bewijs om alle schepen achter zich te verbranden, zodat het voor de soldaten duidelijk was dat er geen weg terug meer was. Om de dreiging van de [[Omajjaden]] tegen te gaan, verzamelde [[Roderik]] een leger van honderdduizend man om het [[Iberisch Schiereiland]] te verdedigen. De Moren hadden intussen een bruggenhoofd uitgebouwd en versterking gekregen van nog een vijfduizend soldaten. [[Roderik]] en zijn leger werden op 19 juli verslagen tijdens de [[Slag bij Guadalete]]. In zijn beroemd geworden toespraak voor de slag motiveerde Tariq zijn mannen alleen met het verbreiden van de enige ware godsdienst. Roderik verloor tijdens dit gevecht naar alle waarschijnlijkheid het leven.