Toussaint Louverture: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k Fout in de lokatie van het door Spanje afgestande deel van het eiland: niet oostelijk, maar westelijk. |
||
Regel 35:
Louverture voegde zich bij het [[Spanje|Spaanse]] leger en formeerde 4000 voormalige slaven tot een [[guerrilla]]-eenheid. Hij werd geridderd door de Spanjaarden en erkend als generaal. Hij bleek een briljant militair leider en kreeg de bijnaam ''L'Ouverture'' (de opening), omdat hij met succes gaten in de verdediging van de vijand wist te benutten. Later nam hij zijn bijnaam als achternaam aan.
Nadat Frankrijk in 1794 de slavernij had afgeschaft en alle Saint-Dominguecanen gelijkheid had verleend, sloot Louverture zich aan bij de Fransen, die hem ook als generaal erkenden, en vocht hij met zijn guerrillatroepen tegen de Spanjaarden en [[Koninkrijk Groot-Brittannië|Britten]], die met een leger van 10.000 man de Franse kolonie probeerden te veroveren. In 1795 had Louverture een groot deel van Saint-Domingue in handen. De Britten waren teruggedreven naar de kust en de Spanjaarden sloten vrede met Frankrijk. Spanje stond hierbij, als gevolg van de [[Vrede van Bazel (1795)|Vrede van Bazel]], het
In 1799 had Louverture de macht over het grootste deel van Saint-Domingue, hoewel de [[mulat]]tenleider [[André Rigaud]] het zuidelijk deel van Saint-Domingue nog in handen had. Na een bloedig conflict met Rigaud, de ''Guerre des Couteaux'' (Messenoorlog) in 1799, vluchtte Rigaud naar Frankrijk. Louverture was nu de feitelijke heerser van heel Saint-Domingue.
| |||