Dalhem (België): verschil tussen versies

Al in [[1080]] werd in Dalhem een burcht gebouwd op een hoge rots, waar de rivier de Berwijn en de Bolland samenvloeiden. Vanaf de [[12e eeuw]] maakte Dalhem haar eerste grote ontwikkeling mee, doordat enkele ‘[[heren van Voeren]]’ in 1180 naar Dalhem begonnen te verhuizen en zich ‘heren van Dalhem’ begonnen te noemen. Vervolgens gingen hun goederen over naar de [[Burg Are|graaf van Hochstaden]], waardoor Dalhem een graafschap werd. De plaats Dalhem groeide hierbij uit tot bestuurlijk centrum en kern van het [[graafschap Dalhem]], naast [['s-Gravenvoeren]] (het oorspronkelijke Voeren), waar de juridische macht zetelde. In [[1244]] verloor het definitief zijn zelfstandigheid en viel sindsdien indirect onder het [[hertogdom Brabant]].<br>Nadat de hertog in 1239 de laatste graaf van Dalhem, Dirk van Hochstaden, had verslagen werd in 1244 een verdrag gesloten, waarbij Dirk van Hochstaden Dalhem voorgoed aan Brabant overliet. Voortaan zou een slotvoogd of [[baljuw|drossaard]] er in naam van de hertog het bewind voeren. Samen met [[Land van Valkenburg|Valkenburg]] en [[Rolduc]] werd Dalhem voortaan in de officiële stukken aangeduid als de 'Landen van Overmaas'. Hiertoe werd ook soms Limburg gerekend, waardoor de vier landjes tezamen de titel 'Provincie Limburg' ontvingen. Tot de opheffing van het graafschap Dalhem in 1797 was het stadje Dalhem verder de hoofdplaats van het graafschap en de hoofdplaats van een van de Dalhemse [[schepenbank]]en. Het graafschap Dalhem was een van de [[Landen van Overmaas]].▼