Bonaire: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Botverzoeken: 2 links gearchiveerd, toevoegen archieflinks en vervangen http:// door https:// |
1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0.9.5 |
||
Regel 75:
Toen de eilanden in 1513 door de Spanjaarden werden uitgeroepen tot eilanden zonder nut ('islas inútiles') werden er twee jaar later een 2000-tal Caquetios van de drie eilanden tezamen naar [[Hispaniola]] afgevoerd om in de mijnen te werken. Zij behelsden vermoedelijk de gehele bevolking van de eilanden. In 1526 werden slechts 150 tot 200 personen teruggestuurd om werkzaam te zijn in de uitvoer van [[brazielhout]], [[Prosopis juliflora|kwihi]] en [[dividivi]].
Het Nederlandse gouvernement registreerde het overlijden van de laatste Caquetio op het eiland Aruba rond 1862. Recent mitochondriaal DNA-onderzoek op Aruba toont aan dat Indiaans DNA tot de dag van vandaag is terug te vinden in de populatie.<ref>Gladys Toro-Labrador et al. [https://web.archive.org/web/20160304003127/http://academic.uprm.edu/~jumartin/toro-labrador.pdf Mitochondrial DNA Analysis in Aruba: Strong Maternal Ancestry of Closely Related Amerindians and Implications for the Peopling of Northwestern Venezuela.] Caribbean Journal of Science, Vol. 39, No. 1, 11-22, 2003</ref> Onderzoek op andere Caribische eilanden wijst uit dat er in de regio relatief hoge percentages DNA zijn terug te vinden van de oorspronkelijke Arawak-sprekende Indiaanse bevolking. 23 tot 30 procent bij [[Dominicanen]]; 33 procent bij [[Cubanen]] en zelfs 61 procent bij Puertoricanen.<ref>{{Citeer web|url=https://www.nationalgeographic.com/history/article/meet-survivors-taino-tribe-paper-genocide|titel=Meet the survivors of a ‘paper genocide’|bezochtdatum=2023-04-04|datum=2019-10-14|werk=nationalgeographic.com|auteur=Jorge Baracutei Estevez|taal=en|archiefurl=https://web.archive.org/web/20230327192457/https://www.nationalgeographic.com/history/article/meet-survivors-taino-tribe-paper-genocide|archiefdatum=2023-03-27}}</ref>
Restanten van de Caquetiocultuur zijn onder andere te vinden in de vorm van rotstekeningen in de buurt van Boka Onima aan de oostkust van Bonaire. Deze inheemse sporen worden op Bonaire ''Marka indjan'' genoemd. Andere plekken waar deze zijn te vinden zijn de grotten van Spelonk, Pos Kalbas en Fontein. De markeringen zijn met de hand gemaakt in de kleuren donker rood en zwart. De kleurstoffen komen van steenkool vermengd met rode aarde of het gesteente dat hemadiet wordt genoemd.<ref name="Tromp, D. 2022">Tromp, D., Marka Indjan, Publicatie OCW Rijksdienst Caribisch Nederland, 2022, ISBN 978-94-93214-78-1</ref>
| |||