Leo Vroman: verschil tussen versies

== Wetenschappelijke carrière ==

Leo Vroman [[Wetenschappelijke promotie|promoveerde]] in 1958 aan de [[Universiteit Utrecht|Rijksuniversiteit Utrecht]]. Zijn [[proefschrift]] was getiteld ''Surface contact and thromboplastin formation''. In 1967 verscheen zijn wetenschappelijke boek ''Blood''. In 1970 ontving hij de Individual Science Award, Wayne State University, [[Detroit (Michigan)]]. In 1987 kreeg hij de zilveren penning van de [[Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen]]. Als hematoloog is hij – in beperkte kring – vermaard om het naar hem vernoemde [[Vroman-effect]].

== Vroman als dichter ==

Dichter was hij alleen in Nederland; in de Verenigde Staten is hij meestal louter [[fysioloog]] geweest. Leo Vroman debuteerde in 1946 met de bundel ''Gedichten''. Hiervoor had hij al in diverse tijdschriften gedichten gepubliceerd. Samen met zijn vriend Anton Koolhaas maakte hij voor de Tweede Wereldoorlog al strips voor kranten. Veel van zijn werk werd door hemzelf geïllustreerd.

:''Eerlijk duurt wel vaak het langst, maar verliest het van de angst.''

:''Wie pijn beschouwt als dure plicht, mag lachen met een dood gezicht.''

 

== Literaire prijzen ==