Slag om Parijs

De Slag om Parijs was een slag die werd geleverd op 30 en 31 maart 1814. Het was de laatste en definitieve overwinning van de Zesde Coalitie (Rusland, Oostenrijk en Pruisen) op het Eerste Franse Keizerrijk onder leiding van Napoleon.

Slag bij Parijs
Onderdeel van Zesde Coalitieoorlog
Verdediging van Clichy, Hauts-de-Seine tijdens de slag bij Parijs
Datum	30-31 maart 1814
Locatie	Parijs, Frankrijk
Resultaat	Overwinning van de Zesde Coalitie
Strijdende partijen
Frankrijk Rusland Oostenrijk Pruisen
Leiders en commandanten
Jozef Bonaparte Auguste de Marmont Jeannot de Moncey Édouard Mortier Alexander I van Rusland Michael Andreas Barclay de Tolly Louis Alexandre Langeron Karl von Schwarzenberg Ignaz Giulay Frederik Willem II van Pruisen Gebhard Leberecht von Blucher
Troepensterkte
23.000 Franse soldaten 6.000 gardisten 155.000
Verliezen
5.000 18.000

Na de mislukte invasie van Rusland trok Napoleon zich met zijn legers terug in 1813. De coalitielegers voegden zich samen en overwonnen de Fransen in de slag bij Leipzig. Keizer Frans I van Oostenrijk was geïnteresseerd in vrede met de Fransen maar Rusland, gesteund door Pruisen, wilde Frankrijk binnenvallen en Parijs innemen als vergelding voor de plundering van Moskou door Napoleon een jaar eerder. Na de inname van Parijs door de legers van Rusland, Pruisen en Oostenrijk met aan het hoofd tsaar Alexander I van Rusland werd Napoleon genoodzaakt zijn troon op te geven en werd hij verbannen naar het eiland Elba. Dit was de eerste inname van Parijs door vreemde legers in bijna 400 jaar (sinds de Honderdjarige Oorlog).

Lodewijk XVIII, volgens de Zesde Coalitie de wettelijke monarch van Frankrijk, landde op 24 april in Calais en kwam op 3 mei aan te Parijs.