Sashiko
borduurwerk dat gebruikt wordt voor het verstevigen of mengen van stoffen of voor decoratieve doeleinden
Sashiko (vertaald: kleine steekjes) is borduurwerk dat gebruikt wordt voor het verstevigen of mengen van stoffen of voor decoratieve doeleinden.[1] In Japan vanwaar de techniek afkomstige is het gebruikelijk witte katoendraad op blauwe-indigo stoffen te gebruiken. De techniek is recentelijk terug in de aandacht gekomen doordat patchwork-kleding in de mode kwam.
Geschiedenis bewerken
De techniek werd eerst gebruikt om oude kledij te herstellen en verstevigen in de Edo-periode (1603-1867) Tegen de Meiji-periode (1868-1912) was het uitgegroeid tot een taak voor de winter als het te koud is om buiten te werken.
Patronen (selectie) bewerken
Er bestaan vele patronen en er komen er steeds bij. Een selectie van enkele basispatronen hieronder.
- Tate-jima (縦縞, verticale strepen)
- Yoko-jima (横縞, horizontale strepen)
- Yarai (矢来, bamboe)
- Kagome (籠目, geweefd bamboe)
- Hishi-igeta (菱井桁, kruisjes)
- Shippo tsunagi (七宝, overlappende cirkels, zeven schatten)
- Yabane (parallellogrammen)
- Hishi-moyō (菱模様, diamant)
- Amime (網目, visnet)
Bekende wevers bewerken
Zie de categorie Sashiko van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
| Bronnen, noten en/of referenties |