Russisch voetbalelftal
Het Russisch voetbalelftal (Russisch: Сбо́рная Росси́и по футбо́лу, Sbornaja Rossii po foetboloe) is een team van voetballers dat Rusland vertegenwoordigt in internationale wedstrijden. Van 1923 tot 1992 kwamen Russische voetballers uit voor het voetbalelftal van de Sovjet-Unie. Op het EK voetbal van 1992 was het land actief als deel van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten. Het grootste succes tot op heden is het bereiken van de halve finale op het EK 2008.
Rusland
| ||||
| ||||
| Bijnaam | Наши парни (Onze mannen)
Сборная (Nationaal voetbalelftal) | |||
| Kledingsponsor | Adidas | |||
| FIFA-ranglijst | 38  1 (7 april 2021)
| |||
| Hoogste ranking | 3e (apr-mei 1996) | |||
| Laagste ranking | 70e (mei 2018) | |||
| Associatie | Rossieskie Foetbol'nyi Sojoez | |||
| Bondscoach | Stanislav Tsjertsjesov
| |||
| Stadion | Olympisch Stadion Loezjniki | |||
| Meeste interlands | Sergej Ignasjevitsj (127) | |||
| Topscorer | Aleksandr Kerzjakov (30) | |||
| Wedstrijden | ||||
| Eerste interland: Finland 2–1 Rusland (Stockholm, Zweden; 30 juni 1912) Grootste overwinning: Rusland 9–0 San Marino  (Saransk, Rusland; 8 juni 2019) Grootste nederlaag:  Duitsland 16–0 Rusland (Stockholm, Zweden; 1 juli 1912) | ||||
| Wereldkampioenschap | ||||
| Optredens | 4 (eerste keer: 1994) | |||
| Beste resultaat | Kwartfinale (2018) | |||
| Europees kampioenschap | ||||
| Optredens | 6 (eerste keer: 1996) | |||
| Beste resultaat | Halve finale (2008) | |||
| ||||
GeschiedenisBewerken
BeginjarenBewerken
Al rond de eeuwwisseling werd er gevoetbald in Sint-Petersburg, maar een echte nationale voetbalbond werd pas in 1912 opgericht. De eerste interland werd gespeeld op 30 juni 1912 tegen het Grootvorstendom Finland en werd met 2–1 verloren. Deze wedstrijd werd gespeeld op de Olympische Spelen in Stockholm. In principe was het echter nog geen officiële interland, daar Finland op dat moment nog deel uitmaakte van het Russische keizerrijk. Als verliezer mocht Rusland nog deelnemen aan het troosttoernooi en trof daar Duitsland. Het werd maar liefst 16–0 voor de Duitsers, waarvan tien goals van de voet van Gottfried Fuchs.
In 1910 speelde Rusland al eens tegen Bohemen, maar deze wedstrijd, die ze met 5–4 wonnen wordt niet als officieel beschouwd door de FIFA. Er werden wedstrijden gepland tegen Duitsland en Frankrijk in 1915, maar door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werden deze geschrapt. In 1923 werd het elftal opgevolgd door het voetbalelftal van de Sovjet-Unie.
Nieuwe startBewerken
Na de ontmanteling van de Sovjet-Unie ging Rusland verder als onafhankelijke staat. De eerste officiële interland na de EK-eindronde 1992 in Zweden, waar Rusland nog deel uitmaakte van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten, werd gespeeld op 16 augustus 1992 in Moskou. Tegenstander was Mexico, dat met 2-0 werd verslagen dankzij doelpunten van Valeri Karpin (strafschop) en Dmitriy Popov. De eerste jaren vanaf 1992 waren niet al te succesvol. Twee keer werd het WK gehaald en twee keer het EK, maar verder dan de eerste ronde kwamen de Russen nooit. In 2006 werd de Nederlandse trainer Guus Hiddink benoemd tot bondscoach (met oud-Feyenoorder Igor Kornejev als zijn assistent) met als doel het Russische voetbal groots op de kaart te zetten. De Russen behaalden in de kwalificatiereeks voor het EK 2008 in Oostenrijk en Zwitserland de tweede plaats achter Kroatië waardoor ze zich, ten koste van Engeland, voor de EK-eindronde plaatsten. Op dat toernooi bereikten ze de halve finale door Nederland in de kwartfinale te verslaan. De finale haalde het elftal niet; de latere kampioen Spanje was met 3–0 te sterk. Op 13 februari 2010 maakte Hiddink bekend te stoppen als bondscoach van Rusland. Zijn in de zomer aflopende contract werd niet verlengd. "Na een zeer prettig gesprek met de nieuwe bondsvoorzitter is besloten dat we na het aflopen van mijn contract op 30 juni uit elkaar gaan", verklaarde Hiddink in zijn column in dagblad De Telegraaf.[1] Onder leiding van Hiddink wist Rusland zich vervolgens niet te plaatsen voor het WK voetbal 2010 in Zuid-Afrika.
WK-eindronde 2014Bewerken
Rusland, de organisator van het volgende WK voetbal in 2018, blameerde zichzelf in 2014 opnieuw bij de wereldtitelstrijd. Ook bij het derde optreden wist de ploeg de eerste ronde niet te overleven. In de laatste groepswedstrijd op 26 juni hield Algerije de selectie van bondscoach Fabio Capello in Curitiba, Brazilië op 1–1.[2] Met vier punten verzekerde de Noord-Afrikaanse ploeg zich achter België van de tweede plaats, goed voor een duel met Duitsland in de achtste finales.
Capello vertrouwde na de voorgaande nederlaag tegen België (1–0) nog volledig op de goede afloop in groep H. "We hoeven alleen van Algerije te winnen", merkte hij nuchter op. Capello gaf tegen Algerije tien basisspelers van het duel met België opnieuw zijn vertrouwen.
Na de roemloze uitschakeling liet Capello weten graag aan te willen blijven als bondscoach van Russische nationale ploeg.[3] De Italiaanse trainer hoopte dat hij van zijn meerderen de kans zou krijgen om bij het WK in 2018 in Rusland revanche te nemen voor de vroegtijdige eliminatie in Brazilië. "De mensen die de leiding hebben, moeten hierover beslissen. Maar ik denk dat ik het tot nu toe goed heb gedaan", zei hij na het duel tegen Algerije. De dan 68-jarige Capello had op dat moment nog een contract tot 2018. In 2015 kreeg Capello echter alsnog zijn congé.
WK-gastheer in 2018Bewerken
Omdat Rusland gastheer was van het WK voetbal 2018 was de nationale selectie automatisch geplaatst voor de eindronde in eigen land. Bondscoach Stanislav Tsjertsjesov mikte op minimaal een plaats in de achtste finales, verkondigde hij in een gesprek met fans via het netwerk VKontakte, de Russische variant van Facebook, op 30 januari 2018.[4] "We moeten de eerste ronde doorkomen, we willen een waardige gastheer zijn", aldus Tsjertsjesov, die met zijn team veel kritiek te verduren kreeg. Bij de FIFA Confederations Cup 2017, de generale repetitie voor het WK, werden de Russen in de groepsfase uitgeschakeld. De coach benadrukte dat het thuisvoordeel je nog geen kanshebber maakt. "Maar het is logisch dat de fans willen dat je zo ver mogelijk komt." Rusland was ingedeeld in groep A, samen met Saoedi-Arabië, Egypte en Uruguay. In de openingswedstrijd, op donderdag 14 juni, wist de ploeg met maar liefst 5–0 te winnen van het zwak spelende Saoedi-Arabië, onder meer door twee treffers van invaller Denis Tsjerysjev.[5] Die zege betekende de grootste overwinning in een openingswedstrijd van een WK-eindronde ooit. Na een 3–1 overwinning op Egypte en een 0–3 verlies tegen Uruguay ging Rusland naar de volgende ronde. Hier wachtte Spanje, maar Rusland wist Spanje na verlengingen op 1–1 te houden en wist de strafschoppenreeks zelfs te winnen. In de kwartfinale tegen Kroatië waren er ook strafschoppen nodig nadat Mario Fernandes, met nog vijf minuten te gaan, het in de tweede verlenging 2–2 wist te maken. Deze keer verloor Rusland.
Na het WK in eigen landBewerken
Na het succesvolle WK, waarin de kwartfinale pas het eindstation bleek, begon voor Rusland de eerste editie van de UEFA Nations League. In een poule in divisie B met Zweden en Turkije werd Rusland tweede achter de Scandinaviërs. Zweden had een beter doelsaldo (+2 om +1) en promoveerde naar divisie A. In de kwalificaties voor het EK 2020 werd de tweede plek in de groep behaald achter de ongenaakbare Belgen en Rusland was daarmee gekwalificeerd. Rusland won alle wedstrijden tegen de overige tegenstanders in de poule: Schotland, Cyprus, Kazachstan en San Marino. Het EK, waarbij Sint-Petersburg met het Krestovskistadion een van de speelsteden is, werd door de coronapandemie naar 2021 verschoven. Voor de tweede editie van de UEFA Nations League was Rusland het hoogst geklasseerde land in divisie B en daarmee groepshoofd. Echter kregen de Russen het in een poule met Hongarije, Servië en Turkije voor de tweede maal niet voor elkaar om te promoveren naar divisie A. Ze eindigden tweede achter de Hongaren.
Deelnames aan internationale voetbaltoernooienBewerken
WereldkampioenschapBewerken
| Wereldkampioenschap voetbal | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jaar | Ronde | Wed. | W | G | V | DV | DT | Kwal |
| 1930–1990 | Bij Sovjet-Unie | |||||||
 1994 |
Groepsfase | 3 | 1 | 0 | 2 | 7 | 6 | (Kwal.) |
 1998 |
Niet gekwalificeerd | |||||||
  2002 |
Groepsfase | 3 | 1 | 0 | 2 | 4 | 4 | (Kwal.) |
| 2006 |
Niet gekwalificeerd | |||||||
 2010 |
Niet gekwalificeerd | |||||||
 2014 |
Groepsfase | 3 | 0 | 2 | 1 | 2 | 3 | (Kwal.) |
| 2018 |
Kwartfinale | 5 | 2 | 2 | 1 | 11 | 7 | |
 20221 |
Kwalificatie[6][7] | |||||||
1 Het Russische elftal mag voor het toernooi van 2022 wel als 'Rusland' meedoen aan de kwalificatie, maar zal bij een eventueel eindtoernooi moeten spelen onder neutrale vlag. Dit vanwege sancties door het internationaal sporttribunaal CAS vanwege het dopingsschandaal.
Europees kampioenschapBewerken
| Europees kampioenschap voetbal | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jaar | Ronde | Wed. | W | G | V | DV | DT | Kwal |
| 1960–1988 | Bij Sovjet-Unie | |||||||
 1992 |
Bij Gemenebest van Onafhankelijke Staten | |||||||
 1996 |
Groepsfase | 3 | 0 | 1 | 2 | 4 | 8 | (Kwal.) |
.svg){kind=small}  2000 |
Niet gekwalificeerd | |||||||
 2004 |
Groepsfase | 3 | 1 | 0 | 2 | 2 | 4 | (Kwal.) |
 .svg){kind=small} 2008 |
Halve finale | 5 | 3 | 0 | 2 | 7 | 8 | (Kwal.) |
  2012 |
Groepsfase | 3 | 1 | 1 | 1 | 5 | 3 | (Kwal.) |
| 2016 |
Groepsfase | 3 | 0 | 1 | 2 | 2 | 6 | (Kwal.) |
 2020 |
Groepsfase | 3 | 1 | 0 | 2 | 2 | 7 | (Kwal.) |
FIFA Confederations CupBewerken
| FIFA Confederations Cup | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jaar | Ronde | Wed. | W | G | V | DV | DT | |
| 2017 |
Groepsfase | 3 | 1 | 0 | 2 | 3 | 3 | |
UEFA Nations LeagueBewerken
| UEFA Nations League | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jaar | Div. | Eindpositie | Wed. | W | G | V | DV | DT | Res. | ||
| 2018–19 | B | 17e | 4 | 2 | 1 | 1 | 4 | 3 |  | ||
| 2020–21 | B | 24e | 6 | 2 | 2 | 2 | 9 | 12 | | ||
InterlandsBewerken
Zie Interlands Russisch voetbalelftal 2020-2029 voor de meest actuele gespeelde en komende interlands van Rusland.BondscoachesBewerken
- Bijgewerkt tot en met de WK-wedstrijd tegen
Kroatië (2–2) op 7 juli 2018.
| Naam | Van | Tot | Duels | W | G | V |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Pavel Sadyrin |
16 augustus 1992 | 28 juni 1994 | 23 | 12 | 6 | 5 |
| Oleg Romantsev |
17 augustus 1994 | 19 juni 1996 | 25 | 17 | 4 | 4 |
| Boris Ignatjev |
28 augustus 1996 | 30 mei 1998 | 20 | 8 | 8 | 4 |
| Anatolij Bysjovets |
19 augustus 1998 | 18 november 1998 | 6 | 0 | 0 | 6 |
| Oleg Romantsev |
27 maart 1999 | 14 juni 2002 | 35 | 19 | 10 | 6 |
| Valeri Gazzajev |
21 augustus 2002 | 20 augustus 2003 | 9 | 4 | 2 | 3 |
| Georgi Jartsev |
6 september 2003 | 30 maart 2005 | 19 | 8 | 6 | 5 |
| Joeri Sjomin |
4 juni 2005 | 12 oktober 2005 | 7 | 3 | 4 | 0 |
| Aleksandr Borodjoek |
1 maart 2006 | 27 mei 2006 | 2 | 0 | 1 | 1 |
| Guus Hiddink |
16 augustus 2006 | 3 maart 2010 | 39 | 22 | 7 | 10 |
| Dick Advocaat |
11 augustus 2010 | 30 juni 2012 | 24 | 12 | 8 | 4 |
 Fabio Capello |
16 juli 2012 | 14 juli 2015 | 33 | 17 | 11 | 5 |
| Leonid Sloetski |
7 augustus 2015 | 20 juni 2016 | 13 | 6 | 2 | 5 |
| Stanislav Tsjertsjesov |
31 augustus 2016 | heden | 25 | 7 | 8 | 10 |
Huidige selectieBewerken
De volgende spelers behoren tot de selectie voor het Europees kampioenschap voetbal 2020 en de vriendschappelijke wedstrijden tegen Polen en 
Bulgarije op 1 en 5 juni 2021. Deze selectie werd bekendgemaakt op 2 juni 2021.
Interlands en doelpunten tot en met de wedstrijd tegen Polen op 1 juni 2021.
| Rugnummer | Naam | Wedstrijden | Doelpunten | Club | |
|---|---|---|---|---|---|
| Doel | |||||
| Anton Sjoenin | 11 | 0 | Dinamo Moskou
| ||
| Matvej Safonov | 1 | 0 | FK Krasnodar
| ||
| Joeri Djoepin | 0 | 0 | Roebin Kazan
| ||
| Verdediging | |||||
| Joeri Zjirkov | 103 | 2 | Zenit Sint-Petersburg
| ||
| Fjodor Koedrjasjov | 44 | 1 |  Antalyaspor
| ||
| Georgi Dzjikija | 32 | 1 | Spartak Moskou
| ||
| Mário Fernandes | 28 | 5 | CSKA Moskou
| ||
| Andrej Semjonov | 25 | 0 | Achmat Grozny
| ||
| Vjatsjeslav Karavajev | 12 | 2 | Zenit Sint-Petersburg
| ||
| Igor Divejev | 3 | 0 | CSKA Moskou
| ||
| Middenveld | |||||
| Aleksandr Golovin | 37 | 5 |  AS Monaco
| ||
| Aleksej Ionov | 34 | 4 | FK Krasnodar
| ||
| Roman Zobnin | 34 | 0 | Spartak Moskou
| ||
| Daler Koezjajev | 33 | 2 | Zenit Sint-Petersburg
| ||
| Aleksej Mirantsjoek | 32 | 5 | Atalanta Bergamo
| ||
| Magomed Ozdojev | 31 | 4 | Zenit Sint-Petersburg
| ||
| Andrei Mostovoj | 7 | 0 | Zenit Sint-Petersburg
| ||
| Daniil Fomin | 4 | 0 | Dinamo Moskou
| ||
| Dmitri Barinov | 4 | 0 | Lokomotiv Moskou
| ||
| Rifat Zjemaletdinov | 4 | 0 | Lokomotiv Moskou
| ||
| Maksim Moechin | 2 | 0 | Lokomotiv Moskou
| ||
| Denis Makarov | 0 | 0 | Roebin Kazan
| ||
| Aanval | |||||
Artjom Dzjoeba 
|
51 | 29 | Zenit Sint-Petersburg
| ||
| Anton Zabolotni | 13 | 1 | PFK Sotsji
| ||
| Aleksandr Sobolev | 5 | 2 | Spartak Moskou
| ||
FIFA-wereldranglijst[8]Bewerken
| 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 14
|
 13
|
5
|
 7
|
12
|
40
|
18
|
21
|
21
|
23
|
24
|
32
|
34
|
22
|
23
|
9
|
12
|
13
|
12
|
9
|
22
|
31
|
24
|
56
|
64
|
48
|
38
|
39
|
Bekende (ex-)spelersBewerken
Zie Lijst van spelers van het Russische voetbalelftal voor een overzicht van spelers met minimaal tien interlands achter hun naamSelectiesBewerken
WereldkampioenschapBewerken
Europees kampioenschapBewerken
Externe linksBewerken
RFS · A-internationals · Bondscoaches · Selecties · Statistieken · Russisch vrouwenelftal · Rusland U21 · Rusland U20 · Rusland U19 · Rusland U18 · Rusland U17
1912 – 1914 · 1990 – 1999 · 2000 – 2009 · 2010 – 2019 · 2020 − 2029
OS 1912 · EK 1992** · WK 1994 · EK 1996 · WK 1998 · WK 2002 · EK 2004 · WK 2006 · EK 2008 · WK 2010 · EK 2012 · WK 2014 · EK 2016 · WK 2018 · EK 2020
1912 · 1913 · 1914 · 1915–1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 · 2021
Albanië · Algerije · Andorra · Argentinië · Armenië · Azerbeidzjan · België · Brazilië · Bulgarije · Chili · Costa Rica · Cyprus · Denemarken · Duitsland · Egypte · Engeland · El Salvador · Estland · Faeröer · Finland · Frankrijk · Georgië · Ghana · Griekenland · Hongarije · Ierland · IJsland · Iran · Israël · Italië · Ivoorkust · Japan · Joegoslavië · Kameroen · Kazachstan · Kroatië · Letland · Liechtenstein · Litouwen · Luxemburg · Malta · Marokko · Mexico · Moldavië · Montenegro · Nederland · Nieuw-Zeeland · Noord-Ierland · Noord-Macedonië · Noorwegen · Oekraïne · Oostenrijk · Polen · Portugal · Qatar · Roemenië · San Marino · Saoedi-Arabië · Schotland · Servië · Slovenië · Slowakije · Spanje · Tsjechië · Tunesië · Turkije · Uruguay · Verenigde Arabische Emiraten · Verenigde Staten · Wales · Wit-Rusland · Zuid-Korea · Zweden · Zwitserland
Algerije (2014) · België (2014) · België (2021) · Engeland (2016) · Finland (2021) · Griekenland (2008) · Griekenland (2012) · Kroatië (2018) · Nederland (2008) · Polen (2012) · Saoedi-Arabië (2018) · Slowakije (2016) · Spanje (2008, groepsfase) · Spanje (2008, halve finale) · Spanje (2018) · Tsjechië (2012) · Zuid-Korea (2014) · Zweden (2008)
** = Onder de naam Gemenebest van Onafhankelijke Staten
| Elftallen van bij de UEFA aangesloten voetbalbonden |
|---|
|
Huidige nationale elftallen
Albanië · Andorra · Armenië · Azerbeidzjan · België · Bosnië en Herzegovina · Bulgarije · Cyprus · Denemarken · Duitsland · Engeland · Estland · Faeröer · Finland · Frankrijk · Georgië · Gibraltar · Griekenland · Hongarije · Ierland · IJsland · Israël · Italië · Kazachstan · Kosovo · Kroatië · Letland · Liechtenstein · Litouwen · Luxemburg · Malta · Moldavië · Montenegro · Nederland · Noord-Ierland · Noord-Macedonië · Noorwegen · Oekraïne · Oostenrijk · Polen · Portugal · Roemenië · Rusland · San Marino · Schotland · Servië · Slovenië · Slowakije · Spanje · Tsjechië · Turkije · Wales · Wit-Rusland · Zweden · Zwitserland Voormalige nationale elftallen
Bohemen · Bohemen en Moravië · Duitse Democratische Republiek · Ierland (IFA) · Joegoslavië · Servië en Montenegro · Tsjecho-Slowakije · Gemenebest van Onafhankelijke Staten · Saarland · Sovjet-Unie |
Bronnen, noten en/of referenties
|