Riemann-Xi-functie

In de analytische getaltheorie, een deelgebied van de wiskunde, is de Riemann-Xi-functie een variant op de Riemann-zèta-functie, vernoemd naar de Duitse wiskundige Bernhard Riemann.

De Riemann-Xi-functie op het complexe vlak. De kleur van een punt codeert de waarde van ; Des te donker de kleur, des te dichter de waarde bij nul zit.

Definitie

bewerken

Riemann's oorspronkelijke xi-functie (met een kleine letter ξ) is door Edmund Landau hernoemd naar Xi-functie met een grote letter Ξ. Landau's versie met een kleine letter Xi (ξ) wordt als volgt gedefinieerd:

 [1]

waarbij  . De   staat voor de Riemann-zèta-functie en de   staat voor de gammafunctie.

De Xi-functie (Ξ) van Landau wordt als volgt gedefinieerd:

 

waarbij

 

Waarden

bewerken

De algemene vorm van de xi-functie voor hele getallen gaat als volgt:

 

waarin Bn staat voor het n-ste bernoulligetal. Bijvoorbeeld

 

Reeksontwikkeling

bewerken

De functie heeft de reeksontwikkeling

 

waarbij