Resolutie 338 Veiligheidsraad Verenigde Naties

resolutie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties

Resolutie 338 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem aangenomen op de 1747e vergadering van de Raad op 22 oktober 1973 en riep op tot een staakt-het-vuren tussen Israël, Syrië en Egypte.

Resolutie 338
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 22 oktober 1973
Nr. vergadering 1747
Code S/RES/338
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Jom Kipoeroorlog
Beslissing Oproep tot staakt-het-vuren.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1973
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Australië Australië · Vlag van Oostenrijk Oostenrijk · Vlag van Guinee Guinee · Vlag van Indonesië Indonesië · Vlag van India India · Vlag van Kenia Kenia · Vlag van Panama Panama · Vlag van Peru Peru · Vlag van Soedan Soedan · Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
De Syrische en Israëlische manoeuvres in de Golanhoogten.

Achtergrond bewerken

  Zie Jom Kipoeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Sinds het uitroepen van de staat Israël in 1948 had geen enkel Arabisch land Israël erkend, en velen verwachtten niet dat Israël nog erg lang zou blijven bestaan. Na de oorlogen van 1956 en 1967 onderhield men een staakt-het-vuren. Op 6 oktober 1973, dat jaar Jom Kipoer (Grote Verzoendag), de heiligste dag van de joodse kalender, deden Syrië en Egypte een gecoördineerde verrassingsaanval op Israël.

Inhoud bewerken

De Veiligheidsraad riep alle deelnemers aan de oorlog op tot een staakt-het-vuren te komen en alle militaire activiteiten te beëindigen. Dit moest gebeuren binnen 12 uur na het aannemen van deze resolutie, met de gebieden, zoals het front was op dat moment.

Alle betrokken partijen werden opgeroepen tot naleving van resolutie 242, direct na het staakt-het-vuren.

De Veiligheidsraad besloot dat er direct na het staakt-het-vuren overleg plaats zou vinden, ter bevordering van een langdurige vrede.

Verwante resoluties bewerken

Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina United Nations Security Council Resolution 338 op de Engelstalige Wikisource.