Primera División 1940 (Uruguay)

sportseizoen van een voetbalcompetitie

Het seizoen 1940 van de Primera División was het 37e seizoen van de hoogste Uruguayaanse voetbalcompetitie.

Primera División
Vlag van Uruguay
Land Uruguay
Bond AUF
Competitie Primera División
Seizoensdetails
Seizoen 1940
Kampioen Club Nacional de Football
Topscorer(s) Atilio García (Club Nacional de Football)
Aantal clubs 11
Gedegradeerd Geen
Algemeen
Opgericht 1900
Website auf.org.uy
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Er namen elf ploegen deel aan de Primera División tijdens het seizoen 1940. Dit waren dezelfde ploegen als vorig seizoen; er was wel promotie vanuit de Divisional Intermedia mogelijk, maar de kampioen van die competitie wist vorig seizoen de promotie/degradatiewedstrijden tegen CA Bella Vista niet te winnen.

 
 
Montevideo
Alle teams in de Primera División 1940 waren afkomstig uit Montevideo.
Club Stad Stadion Vorig seizoen
CA Bella Vista Montevideo Parque José Nasazzi 11e
Central FC Montevideo Estadio Parque Palermo 8e
CA Defensor Montevideo Parque Rodó 6e
Liverpool FC Montevideo Estadio Belvedere 4e
Montevideo Wanderers FC Montevideo Estadio Parque Alfredo Víctor Viera 3e
Club Nacional de Football Montevideo Estadio Centenario 1e
CA Peñarol Montevideo Estadio Centenario 2e
Racing Club de Montevideo Montevideo Cancha Reducto 7e
Rampla Juniors FC Montevideo Parque Nelson 9e
CA River Plate Montevideo Estadio Parque Federico Omar Saroldi 5e
IA Sud América Montevideo Estadio Parque Carlos Ángel Fossa 10e

Competitie-opzet

bewerken

Alle clubs speelden tweemaal tegen elkaar. De ploeg met de meeste punten werd kampioen. De ploeg die laatste werd moest het in de nacompetitie opnemen tegen de kampioen van de Divisional Intermedia, met een plekje in de Primera División van volgend seizoen als inzet.

Kwalificatie voor internationale toernooien

bewerken

De winnaar van de competitie plaatste zich voor de Copa Ricardo Aldao (afgekort tot Copa Aldao). Deze beker werd betwist tussen de landskampioenen van Argentinië en Uruguay om zo te bepalen wie zich de beste Rioplatensische ploeg zou mogen noemen.[1]

Torneo de Honor

bewerken

Voorafgaand aan het seizoen werd het Torneo de Honor gespeeld tussen de ploegen in de Primera División. Dit toernooi werd gewonnen door Club Nacional de Football. Dit was het laatste jaar waarin het Torneo de Honor een onafhankelijk toernooi was. Na dit seizoen werd er wel nog gestreden om deze prijs (voor het laatst in 1967), maar werd de winnaar bepaald door de resultaten uit het Torneo Competencia en de eerste seizoenshelft van de Primera División op te tellen.

Eerste seizoenshelft

bewerken

Het kampioenschap van vorig seizoen was bepaald in een beslissingswedstrijd tussen Club Nacional de Football en CA Peñarol. Hierin trok Nacional aan het langste eind. Beide ploegen begonnen het seizoen 1940 echter met puntenverlies. Peñarol wist zelf pas in de derde wedstrijd te winnen, van koploper Racing Club de Montevideo (de enige ploeg zonder puntverlies tot dan toe). In de daaropvolgende wedstrijden morste Peñarol maar één puntje, waardoor ze na acht speelrondes samen met Nacional aan de leiding gingen.

Tijdens hun eerste onderlinge confrontatie won Nacional met 3–2, waardoor ze weer alleen aan de leiding gingen. Door een remise tegen Rampla Juniors FC kon Nacional de voorsprong van twee punten echter niet behouden tot het eind van de eerste seizoenshelft. Halverwege de competitie hadden ze vijftien punten, Peñarol had veertien punten en Rampla Juniors en Montevideo Wanderers FC deelden met twaalf punten de derde plek. Racing was na hun goede competitiestart naar beneden gekelderd; na de zeges in de eerste twee wedstrijden wisten de Cerveceros nog maar één keer gelijk te spelen en halverwege stonden ze laatste met vijf punten.

Tweede seizoenshelft

bewerken

Nacional wist meteen aan het begin van de terugronde hun voorsprong weer te vergroten, omdat ze zelf wonnen en Peñarol verloor van Montevideo Wanderers. De daaropvolgende speeldag beëindigde Racing hun reeks van zeven verloren wedstrijden op rij door IA Sud América te verslaan en een ronde later wonnen ook zij van Peñarol. Hierdoor liep de achterstand van de Aurinegros op tot vijf punten. Ook daarna bleef Peñarol wedstrijden verliezen (van Sud América en CA River Plate). Nacional had tot dan toe alles gewonnen in de tweede seizoenshelft en een overwinning op Racing tijdens de achttiende speelronde bezorgde de Tricolores hun vijftiende landstitel, waardoor ze Peñarol (veertien titels) achter zich lieten in de strijd om de meeste kampioenschappen.

Onderaan de tabel had CA Bella Vista nog alles verloren in de terugronde van de competitie en hadden ze de rode lantaarn inmiddels overgenomen van Racing. In het vervolg van de competitie wisten ze nog één puntje te halen, dat was lang niet genoeg om de laatste plek kwijt te raken. Nacional gaf de titel extra glans door ook in de terugronde (met 5–1) van Peñarol te winnen. Atilio García scoorde viermaal en werd de eerste (en anno 2019 enige) speler die in een Superclásico meer dan drie doelpunten maakte. Door dit resultaat kon Peñarol ook geen tweede meer worden. Deze eer was uiteindelijk weggelegd voor Rampla Juniors. De derde plaats was voor Montevideo Wanderers en Peñarol eindigde als vierde, hun slechtste prestatie sinds de invoering van het profvoetbal (1932).

Eindstand

bewerken
Club Sp. W G V Pnt. DV DT DS
  Club Nacional de Football 20 16 3 1 35 63 22 +41
2. Rampla Juniors FC 20 11 3 6 25 41 29 +12
3. Montevideo Wanderers FC 20 10 4 6 24 47 22 +25
4. CA Peñarol 20 10 2 8 22 54 38 +16
5. Liverpool FC 20 8 3 9 19 39 39 0
6. CA River Plate 20 7 5 8 19 35 39 –4
7. CA Defensor 20 5 9 6 19 32 49 –17
8. IA Sud América 20 6 5 9 17 31 37 –6
9. Racing Club de Montevideo 20 7 3 10 17 31 46 –15
10. Central FC 20 3 9 8 15 26 35 –9
11. CA Bella Vista 20 1 6 13 8 22 65 –43

Legenda

bewerken
Kleur Kwalificatie voor
Copa Aldao 1940
Play-offs tegen degradatie naar Divisional Intermedia 1941
Winnaar Primera División 1940
 
Club Nacional de Football
15e titel

Play-offs

bewerken

Hekkensluiter CA Bella Vista nam het op tegen CA Cerro, de kampioen van de Divisional Intermedia, om deelname aan de Primera División van volgend seizoen. De play-offs werden gespeeld over twee wedstrijden. Indien beide ploegen eenmaal wonnen (of beide duels eindigden gelijk), dan werd er een beslissingsduel gespeeld.


Heenduel
CA Bella Vista 2 - 0 CA Cerro Montevideo

Terugduel
CA Bella Vista 4 - 0 CA Cerro Montevideo

CA Bella Vista wint met 4–0 op basis van wedstrijdpunten en blijft in de Primera División. CA Cerro blijft in de Divisional Intermedia.

Topscorers

bewerken

De topscorerstitel ging voor de derde maal op rij naar Atilio García van Club Nacional de Football. Hij maakte achttien doelpunten in het seizoen.

Speler Club Goals
1.   Atilio García Club Nacional de Football 18